Του Σεβ. Μητροπολίτου Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ.κ. Παϊσίου
«Είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς πάλιν, ειρήνη υμίν»
Ειρήνη, Ειρήνη σε σας. Να αδελφοί μου ο πολύτιμος και θείος θησαυρός της ειρήνης πού παρέχει στους Αγίους Μαθητές και Αποστόλους, ο παθών και αναστάς Ιησούς.
Να, το θείο και υπερουράνιο δώρο της ειρήνης, το οποίο δύο φορές παρέχει ο Μέγας Διδάσκαλος σε όλους τους μαθητές του, οι οποίοι για τον φόβο των Ιουδαίων ήταν κλεισμένοι στο υπερώο. Το ουράνιο αυτό δώρο είναι έργο της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, δυνάμει και ενεργεία της Σταυρικής θυσίας και της Αναστάσεως του Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκαλύψεως.
«Είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς πάλιν, ειρήνη υμίν».
Αλήθεια, η ειρήνη του Θεού στην διάνοια και στην καρδιά του ανθρώπου είναι καρπός της αποκεκαλυμμένης αλήθειας και της προσφερομένης, ἀπαξ δια παντός, σταυρικής θυσίας του Θεανθρώπου Ιησού, ο Οποίος ως αρνίο άκακο εθυσιάστηκε επάνω στο Σταυρό του μαρτυρίου Του διά να ενώσει τά διεστώτα, να ενώσει ἀνθρωπο και Θεό, γή και ουρανό.
Αλήθεια, η ειρήνη του Θεού Πατρός «η πάντα νούν υπερέχουσαν», κατά τον απόστολον των Εθνών τον Παύλο, γεμίζει τον άνθρωπο από χαρά και αγαλλίαση πνευματική και ο άνθρωπος τότε ενεργεί πάντα το αγαθό, το οποίο είναι ευάρεστο στο Θεό. «Καρπός δε της δικαιοσύνης τοις ποιούσιν ειρήνην».
Ο Θωμάς δεν ήταν στην οικία, όταν ο Αναστάς Κύριος εφανερώθηκε στους μαθητές Του και δυσπίστησε στο μέγα γεγονός της αναστάσεως του Διδασκάλου του. Ήθελε, για να πιστεύσει, να δεί με τα μάτια του σώματός του τον Κύριο και μάλιστα να βάλει το δάκτυλό του «εις τον τύπον των ήλων και την χείραν του εις την πλευράν αυτού». Ο Θωμάς δεν ήταν εύπιστος, ήθελε να δεί αποδείξεις φανερές, με τις σωματικές του αισθήσεις, προκειμένου να πιστεύσει για το μέγα γεγονός της εκ νεκρών αναστάσεως του Θείου Λυτρωτού.
Ο ἀπιστος Θωμάς, στον οποίο εφανερώθηκε μετά οκτώ ημέρες ο Κύριος, καθώς και στους λοιπούς μαθητές, είδε και εψηλάφησε, επίστευσε και αξιώθηκε και αυτός της ειρήνης Θεού, πού βγήκε από τον Πανάγιο Τάφο. Και ο πρώην άπιστος Θωμάς γέματος από χαρά και αγαλλίαση, ανεφώνησε προς τον Ιησού και είπε: «ο Κύριός μου και ο Θεός μου».
Αλλά, αν ο Θωμάς είδε με τά μάτια του σώματός του, εψηλάφησε με το δάκτυλό του και επίστευσε, για το μέγα γεγονός της Λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου, εμείς οι χριστιανοί, έκτοτε, μπορουμε να δουμε το μέγα τούτο γεγονός με τά μάτια της ψυχής μας, και δια της πίστεως γενόμαστε μέτοχοι αοράτως της ειρήνης του Θεού Πατρός, η οποία ηρεμεί τον άνθρωπο και τον χαριτώνει. «Μακάριοι, λέγει ο Κύριος, οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες».
Η αληθινή ειρήνη, η ειρήνη του Θεού είναι διπλή, ειρήνη του πνεύματος και ειρήνη της καρδιάς. Η πρώτη κέντρο έχει την πίστη στον Αρχηγό και τελειωτή της πίστεώς μας, τον υπερ ημών παθόντα και τριήμερο αναστάντα Ιησού, η δεύτερη κέντρο έχει την υπακοή στον θείο νόμο, στο θέλημα του Θεού Πατρός. Όπου πίστη και αγάπη εκεί βασιλεύει η ποθητή ειρήνη, η ειρήνη του Θεού, όπου όμως κυριαρχεί απιστία και αμαρτία εκεί πόλεμος και μάχη, εκεί ακαταστασία και πάν φαύλον πράγμα.
Αδελφοί μου, πολλοί από εμάς τους Χριστιανούς δεν έχουμε την διπλή αυτή ειρήνη. Οι βιωτικές μέριμνες του κόσμου τούτου, τα πάθη, τα μίση, η κακία, η πλεονεξία, ο εύκολος πλουτισμός, όλα ταύτα ταράσσουν τον ψυχικό μας κόσμο με αποτέλεσμα να κλονίζεται η ψυχική μας ειρήνη και συγχρόνως να δυσπιστούμε, όπως ο Θωμάς.
Δυστυχώς, στον σημερινό άνθρωπο μέσα του δεν βασιλεύει η ειρήνη του Θεού, η οποία περιφρουρεί «τάς καρδίας ημών και νοήματα ημών εν Χριστώ Ιησού» και έτσι ο άνθρωπος, η εικόνα του Θεού, αβασάνιστα πέφτει σε πλάνες και πάθη πού τον απομακρύνουν από τον Άρχοντα της ειρήνης, τον Κύριο της Δόξης Χριστό.
Ας έχουμε, λοιπόν, αδελφοί μου, μέσα μας την ειρήνη του Θεού, «την πάντα νούν υπερέχουσαν» και φωτιζόμενοι από την χάρη του Παναγίου Πνεύματος, ας πούμε και εμείς ως ο Θωμάς το, ο Κύριός μου και ο Θεός μου δόξα σοι.
Ο Μ.Λ.Κ.Α.Π.
