Η «Ανάληψις» Του Ἀρχιμ. Σεραπίωνος Μιχαλάκη

'Ανάμεσα στὶς Δεσποτικὲς ἑορτές, στὶς ἑορτὲς δηλαδὴ ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, σπουδαία καὶ κεντρικὴ θέση κατέχει ἡ 'Ανάληψις τοῦ Κυρίου μας. Κατὰ τὴν ἑορτὴ αὐτή, πανηγυρίζουμε τὸ γεγονὸς ποὺ ἐπισφραγίζει ὅλο τὸ σχέδιο τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας του, τῆς σαρκώσεως του δηλαδή, τῶν τιμίων Παθῶν καὶ τῆς ἐνδόξου 'Αναστάσεως Του. Πανηγυρίζουμε λοιπὸν τὸ μεγάλο καὶ ἱερὸ γεγονός, τοῦ ὅτι ἡ ἀνθρώπινη φύση, στὸ πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου 'Ιησοῦ, ἀνέβηκε στὸ Θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ κάθισε στὰ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ Πατρός, ἀπολαμβάνοντας τὴν πρώτη δόξα ποὺ εἶχε πρὶν τὴν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων, τὴν δόξα δηλαδὴ γιὰ τὴν ὁποία πλάσθηκε νὰ γευθεῖ καὶ νὰ ἀποκτήσει.

Ἡ λέξη «'Ανάληψις» προέρχεται ἀπὸ τὸ ρῆμα «ἀναλαμβάνω» ποὺ σημαίνει «παίρνω», «σηκώνω» καὶ συγκεκριμένα ὡς πρὸς τὸ γεγονὸς αὐτό, ποὺ ἀφορᾶ τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας, πρόκειται γιὰ τὴν ἀνάβασή Του στοὺς Οὐρανούς, βασταζομένου ὑπὸ 'Αγγέλων. Συνέβηκε σαράντα ἡμέρες μετὰ τὴν ἔνδοξη 'Ανάστασή Του καὶ λίγες μέρες πρὶν τὴν Πεντηκοστή, γι' αὐτὸ καὶ συνδέει τρόπον τινὰ τὶς δύο αὐτὲς κορυφαῖες ἑορτές. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶχε πεῖ: «σᾶς συμφέρει νὰ ἀπέλθω ἐγὼ γιὰ νὰ ἔλθη ὁ Παράκλητος εἰς τὸν κόσμον, δηλαδὴ γιὰ νὰ ἔλθη τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ποὺ τὸ ἐκπορεύει ὁ Θεὸς Πατέρας καὶ νὰ σᾶς διδάξει καὶ νὰ σᾶς ὁδηγήσει εἰς ὅλην τὴν ἀλήθειαν».



ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

Στὴν εἰκόνα τῆς Ἀναλήψεως, βλέπουμε δύο ἐπίπεδα, ἐξίσου τονισμένα καὶ κυριαρχικά, μέσα σὲ μεγαλοπρέπεια θαυμαστή.

Στὸ ἐπάνω ἐπίπεδο βλέπουμε τὸν Κύριο, σὲ φόντο ὁλοφώτεινο καὶ λαμπερὸ ποὺ συμβολίζει τὴ Θεία Δόξα, νὰ κάθεται ὑψηλὰ σὰν κυρίαρχος τῆς κτίσεως καὶ ἐπιβλητικὰ νὰ εὐλογεῖ μὲ τὸ δεξί Του χέρι. Στὸ ἀριστερό του χέρι κρατεῖ ἕνα «εἰλητάριο», ποὺ εἶναι γνώρισμα τοῦ διδασκάλου, σὰν διδάσκαλος καὶ πηγὴ τῆς αὐτοσοφίας καὶ τῆς γνώσεως ποὺ εἶναι.

'Ακτῖνες χρυσαυγίζουσες ποὺ δηλώνουν τὴ δόξα τῆς Θεότητός Του, ἐκπορεύονται ἀπὸ τὴ θεϊκή Του σάρκα. Τὰ ἐνδύματά του εἶναι ἐξίσου ὁλοφώτεινα, ποὺ συμβολίζουν τὴ λάμψη τῆς Οὐράνιας Βασιλείας Του ἀλλὰ καὶ ἐρυθρά, γιὰ νὰ μᾶς θυμίζουν τὸ πάθος τοῦ Σταυροῦ ὅπου ἔχυσε ὁ Κύριος τὸ αἷμα Του τὸ Πανάγιο γιὰ νὰ μᾶς συμφιλιώσει μὲ τὸν Θεὸ Πατέρα. Ἄλλωστε καὶ στὴν Ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας ποὺ ἀφορᾶ τὴν ἑορτή, διαβάζουμε σχετικά, νὰ ἀναρωτιῶνται οἱ 'Αγγελικὲς Δυνάμεις λέγοντας: «Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ ὡραῖος ἄνδρας καὶ γιατὶ τὰ ἱμάτιά Του εἶναι ἐρυθρά;».

Ὁ Κύριος πλαισιώνεται ἀπὸ φόντο στρογγυλό, σὲ σχῆμα δίσκου, ποὺ τὸν κρατοῦν δύο Ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀτενίζουν μὲ ἔκσταση καὶ παράλληλα διακονοῦν λειτουργικὰ στὴν ἄνοδο Του. Τὰ φτερά τους δείχνουν συγχρόνως κίνηση καὶ θαυμασμό. Μ' αὐτὸν τὸν τρόπο ἀποδίδει ὁ Ἁγιογράφος τὸν στίχο τοῦ Ψαλμωδοῦ: «ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος», δηλαδὴ οἱ Ἄγγελοι αἰνοῦντες τὸν Κύριο, ἀνέβαιναν μαζί του στὸν οὐρανό, ἀλαλάζοντας καὶ δοξάζοντάς Τον.

Στὸ κάτω ἐπίπεδο τῆς εἰκόνας βλέπουμε ἕνα τοπίο μὲ βουνὰ καὶ δένδρα, ἀφοὺ τὸ σημείο ποὺ ἔγινε ἡ «'Ανάληψις» ἦταν κατάφυτο ἀπὸ δένδρα ἐλαιῶν. Τὴν κεντρικὴ θέση αὐτοῦ τοῦ ἐπιπέδου κατέχει ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου. Ἐπειδὴ στὸν καιρὸ τοῦ Πάθους τοῦ Υἱοῦ της λυπήθηκε καὶ πόνεσε, ὅπως ἦταν φυσικό, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον, γι' αὐτὸ καὶ ἔπρεπε τὴ στιγμὴ τῆς ἐνδόξου 'Αναλήψεώς του, νὰ εἶναι παροῦσα, γιὰ νὰ χαρεῖ καὶ νὰ εὐφρανθεῖ ἡ Μητρική της καρδιά.

Τὰ χέρια της εἶναι ὑψωμένα μέν, ἀλλὰ ὄχι σὲ στάση δεήσεως. Τὰ ἐνδύματά της εἶναι μεγαλόπρεπα καὶ ἐπιβλητικά, - σὰν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ Βασίλισσα τοῦ κόσμου -, μὲ τὰ τρία φωτεινὰ ἀστέρια ποὺ πάντοτε εἰκονίζονται στὸ μέτωπο καὶ στοὺς δύο ὤμους της, ποὺ φανερώνουν τὸ Ἀειπάρθενό της, δηλαδὴ τὴν Παρθενία της πρὸ τόκου, ἐν τόκω καὶ μετὰ τὸν τόκον.

Τὴν Θεοτόκο, πλαισιώνουν οἱ Ἅγιοι 'Απόστολοι, ποὺ ὅλοι ἀτενίζουν πρὸς τὸν οὐρανό, βλέποντας ἔκθαμβοι τὸν Κύριο ποὺ ἀναλαμβάνεται ἐν δόξη. Στὰ δεξιὰ τῆς Παναγίας εἰκονίζεται ὁ 'Απόστολος Παῦλος, τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς καὶ τῆς χάριτος, ὁ 'Απόστολος τῶν 'Εθνῶν, αὐτὸς ποὺ ἐκοπίασε περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον 'Απόστολο γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ ὑπερβολικὴ ἀγάπη πρὸς Αὐτὸν ποὺ προηγουμένως ἀπὸ ἄγνοια ἐδίωκε μὲ πολλὴ σπουδὴ καὶ σφοδρότητα. Ἡ θέση τοῦ Παύλου εἶναι τιμητική, ἀφοῦ δὲν ἦταν παρὼν τὴ στιγμὴ τῆς 'Αναλήψεως, γιατὶ δὲν εἶχε ἀκόμη συγκαταριθμηθεῖ μὲ τοὺς Ἁγίους 'Αποστόλους. Ὁ Ἁγιογράφος ὅμως, συμπληρώνοντας τὴ θέση τοῦ προδότου 'Ιούδα, θέτει τὸν μετέπειτα 'Απόστολο Παῦλο, ἔχοντας ἔτσι τὸν ἱερὸ ἀριθμὸ τῶν δώδεκα 'Αποστόλων.

'Αριστερὰ τῆς Θεοτόκου, εἰκονίζεται ὁ 'Απόστολος Πέτρος, ἡ πέτρα τῆς πίστεως, ὁ Πρωτοκορυφαῖος, ποὺ πρῶτος ὁμολόγησε τὸν Κύριό μας ὡς «Θεοῦ Υἱόν», ἐνώπιόν Του, ὅταν ὁ Κύριος ρωτοῦσε τοὺς Μαθητές Του: «ἐσεῖς ποιὸς λέγετε ὅτι εἶμαι;». Καὶ μετὰ τὴν ὁμολογία του αὐτὴ ἔλαβε ἀπὸ τὸν Κύριο τὴν ἐπιβράβευση, ἀκούγοντας ἀπὸ τὸ Πανάγιο Του στόμα τὴν ὑπόσχεση: «'Εσὺ εἶσαι Πέτρος καὶ πάνω σ' αὐτὴν τὴν πέτρα θὰ οἰκοδομήσω τὴν 'Εκκλησία μου καὶ οἱ πύλες τοῦ Ἄδου δὲν θὰ τὴν νικήσουν ποτέ».

Τὴν Θεοτόκο, πλαισιώνουν ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς 'Αποστόλους, καὶ δύο Ἄγγελοι, ποὺ βρίσκονται δίπλα της. Τὰ ἐνδύματά τους εἶναι λευκὰ καὶ ἀστραφτερά, γιατὶ εἶναι Λειτουργοὶ τοῦ Οὐρανοῦ καὶ ἐπόπται τοῦ φωτός. Κρατοῦν στὰ χέρια τους ρομφαία, θυμίζοντάς μας ὅτι φυλάττουν τὴν πύλη τοῦ Παραδείσου τῆς Ἐδέμ. Αὐτὴν τὴν φλογισμένη ρομφαία ἔσβησε ὁ Κύριος μὲ τὸ Πάθος τοῦ Σταυροῦ καὶ τὴν ἔνδοξη 'Ανάστασή του. Καὶ τώρα ποὺ ἀναλαμβάνεται στὸν Οὐρανό, ἀνεβάζει τὴ φύση τοῦ ἀνθρώπου στὸ Θρόνο τοῦ Θεοῦ, ἀπ' ὅπου ἐξέπεσε μὲ τὴν παρακοὴ καὶ τὴν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων.

Αὐτοὶ οἱ δύο Ἄγγελοι μιλοῦν στοὺς 'Αποστόλους καὶ τοὺς λένε: «Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τὶ στέκεσθε μὲ ἀπορία καὶ βλέπετε στὸν Οὐρανό; Αὐτὸς ὁ 'Ιησοῦς ποὺ τώρα βλέπετε νὰ ἀνεβαίνει στὸν Οὐρανό, Αὐτὸς θὰ ἔλθει καὶ πάλι μὲ πολλὴ δόξα καὶ δύναμη, γιὰ νὰ κρίνει τὸν κόσμο».

Καὶ εἶναι δύο οἱ Ἄγγελοι, γιὰ νὰ εἶναι ἀσφαλέστερη καὶ βεβαιότερη ἡ μαρτυρία τους, γιατὶ τόσο ὁ Μωϋσὴς στὸ Δευτερονόμιο, ὅσο καὶ ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος τονίζουν ὅτι : «'Επὶ στόματος δύο καὶ τριῶν μαρτύρων σταθήσεται πᾶν ρῆμα».

Πραγματικὰ εἶναι μεγαλειώδης ἡ παροῦσα ἑορτή. Ὁ Κύριος γιὰ λίγο χωρίζεται ἀπὸ τοὺς Μαθητές Του, ποὺ τοὺς εἶχε προηγουμένως προετοιμάσει λέγοντάς τους: «Αὐτοὶ οἱ λόγοι εἶναι ποὺ σᾶς εἶπα, ὅταν ἀκόμη ἤμουν σωματικὰ μαζί σας, ὅτι δηλαδὴ πρέπει νὰ ἐκπληρωθοῦν ὅλα ὅσα ἔχουν γραφεῖ στὸ νόμο τοῦ Μωϋσέως καὶ στοὺς προφῆτες καὶ στοὺς ψαλμοὺς σχετικὰ μὲ ἐμένα». Καὶ τότε φώτισε τὸν νοῦ τους καὶ τὸν ἔκανε ἱκανὸ νὰ κατανοήσει τὶς Γραφὲς καὶ τὶς προρρήσεις τῶν προφητῶν. Καὶ τοὺς ἐξήγησε ὅτι ἔτσι ἔχει γραφεῖ καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ, νὰ ὑποστεῖ ὁ Χριστὸς τὰ πάθη, τὸν Σταυρὸ καὶ τὸν θάνατο. Καὶ μετὰ τὴν τριήμερη ταφή Του, νὰ ἀναστηθεῖ ἐκ τῶν νεκρῶν, ὡς Βασιλεὺς τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, καὶ ὡς νικητὴς τοῦ Ἄδου καὶ τῆς φθορᾶς.

Καὶ ἔδωσε ἐντολὴ στοὺς 'Αποστόλους, νὰ κηρύξουν στὸ ὄνομά Του μετάνοια καὶ ἄφεση ἀμαρτιῶν, σὲ ὅλα τὰ ἔθνη τῆς γῆς, ἀφοῦ πρῶτα «καθίσουν στὴν πόλη Ἱερουσαλήμ, μέχρι νὰ ἐνδυθοῦν τὴν δύναμη τὴν ἐξ ὕψους». Ὅπως καὶ ὑπήκουσαν καὶ παρέμειναν εἰς τὸ ὑπερῶον προσευχόμενοι καὶ ἀναμένοντες τὴν ἔλευσιν τοῦ Παναγίου Πνεύματος.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

«Τίς σου τον χιτώνα, Σώτερ, διείλεν; Άρειος, συ έφης».
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Η αγία μας Εκκλησία από περάτων έως περάτων της οικουμένης εορτάζει και πανηγυρίζει σήμερα «εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεπικοιλμένη» την μνήμη των 318 Θεοφόρων Πατέρων της συνελθούσης στη Νίκαια της Βιθυνίας Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου.
Οι άγιοι και Θεοφόροι Εκείνοι Πατέρες, τά Πυξία του Πνεύματος, τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου, οι αστέρες οι πολύφωτοι του νοητού στερεώματος, «αποστολικών παραδόσεων ακριβείς φύλακες», φωτιζόμενοι από το Άγιο Πνεύμα καθόρισαν και περιχαράκωσαν το δόγμα της Θεότητος του Ιησού Χριστού.
Με την χάρη του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος, οι Άγιοι Πατέρες απεκήρυξαν την ψευδώνυμο και κακόδοξο διδασκαλία του κακοδόξου Αρείου, λέγοντες: «ποίος σού έσχισε τον χιτώνα Σώτερ; Άρειος, σύ είπες».
Και πράγματι ο θεοσεβής και θεομάχος Άρειος με την κακόδοξο διδασκαλία του «διείλεν τον χιτώνα» του Σωτήρος Χριστού και δίδασκε αντίθετα της διδασκαλίας του Ευαγγελίου και της Μίας Αγίας και Καθολικής Εκκλησίας, θέλοντας να μεταβάλει την θρησκεία της αγάπης και της απολύτρωσης σε απλό και άγονο φιλοσοφικό σύστημα.
Ο παράφρων Άρειος εγνώριζε, αλλά δεν ήθελε να πιστέψει ότι ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού ήλθε επί της γης, «μορφή δούλου λαβών» και έγινε ο Θεός άνθρωπος, έγινε Θεάνθρωπος, διά να σώσει τον πλανηθέντα από την αμαρτία άνθρωπο και να επαναφέρει τον άνθρωπο στην αρχαία μακαριότητα.
Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία πολλές φορές βρέθηκε εν μέσω φοβερών κυμάτων, «εκλυδωνίζετο, αλλ΄ ου κατεποντίζετο», κατά τον Ιερό Χρυσόστομο. Και αυτή την φορά με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος, το Οποίο συνέχει και συγκροτεί τον θεσμό της Εκκλησίας, ενίκησε νίκη ένδοξο κατά του Αρείου και των ομοφρόνων του.
Η Εκκλησία είναι ακατάλυτος και αλάθητος γιατί κινείται και κατευθύνεται από το Ίδιο Πνεύμα και τον Ιδρυτής της, το «Εσφαγμένον Αρνίον της Αποκαλύψεως», και οδηγείται «εις πάσαν την αλήθειαν» υπό του Αγίου Πνεύματος.
Οι άγιοι Πατέρες, των οποίων την ετήσιο μνήμη σήμερα εορτάζουμε, στην ξακουστή πόλη της Νίκαιας, μια για πάντα απέκοψαν το άθεο δόγμα του θεοσεβούς Αρείου και συνέταξαν τα επτά πρώτα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως, το οποίο είναι το σύμβολο της αληθείας, το σύμβολο του φωτός, το σύμβολο της Ορθοδοξούσης Εκκλησίας.
Χωρίς την διδασκαλία αυτή είναι αδύνατη για τον άνθρωπο η σωτηρία, η απόκτηση της αιωνίου ζωής και τούτο γιατί ο Ιησούς Χριστός, ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, είναι το μόνο μέσο της σωτηρίας μας. Αυτός δίδαξε την αλήθεια και έχυσε το Πανάγιο Αίμα του επάνω στον Σταυρό του Μαρτυρίου Του. Αυτός άπλωσε τα χέρια Του επάνω στο Σταυρό και ένωσε τα διεστώτα, ένωσε Θεό και άνθρωπο και αναγέννησε τον πλανηθέντα άνθρωπο· ο Θεάνθρωπος Ιησούς, «ο δρακί έχων την πάσαν κτίσιν».
Ναι, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, ο Υιός της Παρθένου Μαρίας έγινε άνθρωπος από άπειρο αγάπη προς τον άνθρωπο και απεκάλυψε στους ανθρώπους τον Θεό, τον Δημιουργό του παντός, τον Οποίο εδόξασε επί της γής και έδωκε στους γνήσιους μαθητές Του την χαρά της αιωνίου ζωής, «ινα πάν ό δέδωκε αυτώ, δώση αυτοίς ζωή αιώνιον».
Ω, αγάπη, ώ αγαθότητα, ώ ευσπλαγχνία, ὼ θεϊκή συγκατάβαση. Εκουσίως επάνω στο Σταυρό του μαρτυρίου Του τελείωσε το έργο της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους και έκτοτε άνοιξε τον Παράδεισο, το γαληνεμένο λιμάνι της σωτηρίας του ανθρώπου.
Αυτό το εύδιο λιμάνι της σωτηρίας μας, το οποίο δια της σταυρικής Του θυσίας άνοιξε ο Θεάνθρωπος Ιησούς, εμείς οι άνθρωποι της συγχρόνου αυτής παγκοσμιοποιημένης εποχής, πρέπει να το βρούμε, εάν πραγματικά επιζητούμε την σωτηρία της ταλαιπωρημένης από το βάρος της αμαρτίας ψυχής μας. Αμήν.

Ο Λ.Κ.Α.Π.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ, ΣΤ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

«Εμέ δει εργάζεσθαι τά έργα του πέμψαντός με, έως ημέρα εστίν, έρχεται νύξ, ότε ουδείς δύναται εργάζεσθαι».

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Χριστός Ανέστη!
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, κατά την επίγειο Αυτού ζωή, πάντοτε ειργἀζετο το αγαθό, το δίκαιο· «αγαθός ο Κύριος και δικαιοσύνας ηγάπησε», και ως ο Μέγας και βαθύρρους ποταμός της χάριτος του ελέους και της ευσπλαγχνίας, παντού διέχυνε τα καθαρά νερά της ευσπλαχνίας Του και της ευεργεσίας Του στους πάσχοντες και τους ασθενείς.
Ο Αγαθοδότης Κύριος χωρίς καμία διάκριση ευεργετούσε τους προστρέχοντας και τους επιζητούντας την χάρη και την ευλογία Του. Λεπροί, κουφοί, τυφλοί, χωλοί, δαιμονιζόμενοι βρήκαν την σωματική μα και πνευματική υγεία τους. Νεκροί, με ένα λόγο Του, αναστήθηκαν σωματικά αλλά και πνευματικά.
Όλες οι μέρες της επιγείου ζωής του Αρχηγού της Ζωής και του θανάτου ήταν ημέρες ευεργεσίας και θείας διδασκαλίας· «Εμέ δεί εργάζεσθαι τά έργα του πέμψαντός με Πατρός, έως ημέρα εστί». Και να αγαπητοί μου αδελφοί.
Ο των όλων Κύριος, καθώς βάδιζε, είδε έναν άνθρωπο, πού είχε γεννηθεί τυφλός, και τον ερώτησαν οι μαθητές Του: «Διδάσκαλε», του είπαν, «ποιός αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς αυτού και γεννήθηκε τυφλός;», και ο Παντογνώστης Κύριος τους λέγει: «ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς αυτού, αλλά για να φανερωθούν εξ αφορμής του τα έργα του Θεού.
Ο ποτέ τυφλός ήταν δυστυχής, γιατί, ως τυφλός, ήταν ζωντανός νεκρός και δεν μπορούσε να βλέπει τα προσφιλή του πρόσωπα, αλλά προπάντων να βλέπει τον ορατό τούτο κόσμο που δημιούργησε ο των πάντων Ποιητής και Δημιουργός.
Ο πονεμένος και δυστυχισμένος αυτός άνθρωπος περνούσε τις ημέρες της ζωής του χωρίς καμία ελπίδα θεραπείας, αλλά και το χειρότερο, είχε γίνει από τους ανθρώπους αντικείμενο περιφρόνησης, γιατί πίστευαν ότι αυτός γεννήθηκε τυφλός για τις αμαρτίες τις δικές του ή των γονέων του.
Ο Φωτοδότης, όμως, Κύριος, ο Μέγας Ιατρός της ψυχής και του σώματος, για να κάνει φανερό ότι ούτε αυτός ημάρτησε, ούτε οι γονείς του, «έπτυσε χαμαί και εποίησε πηλόν εκ του πτύσματος και επέχρισε τον πηλόν επί τους οφθαλμούς αυτού» και του είπε να πάει στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ· και, ω, του θαύματος! ο ποτέ τυφλός, ο δυστυχισμένος και υπό των ανθρώπων περιφρονημένος, «ενίψατο και ήλθε βλέπων».
Ο τυφλός της σημερινής ευαγγελικής περικοπής δεν γεννήθηκε τυφλός ούτε για τις αμαρτίες του ούτε για τις αμαρτίες των γονέων του, αλλά γεννήθηκε τυφλός για έναν υψηλότερο, μυστηριώδη λόγο: για να φανεί η δόξα και το μεγαλείο του Τριαδικού Θεού.
Διπλή ωφέλεια δέχεται σήμερα ο ποτέ τυφλός, σωματική και πνευματική. Αφ΄ενός βλέπει πλέον τον αισθητό ήλιο, το φώς της ημέρας και τα δημιουργήματα του Θεού Πατρός και αφ΄ ετέρου καταυγάζεται από τον νοητό Ήλιο της Δόξης, τον Κύριο και Σωτήρα του Κόσμου Χριστό.
Όμως, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν βλέπουν το θαύμα. Εθελοτυφλούν κάτω από τον φθόνο τους κατά του Υιού και Λόγου του Θεού. Τυφλοί πνευματικώς, ζητούν να τυφλώσουν και τον λαό. Όμως, ο θεραπευθείς τυφλός φίμωσε το στόμα των Γραμματέων και Φαρισαίων λέγοντας: «εν οίδα, ότι τυφλός, άρτι βλέπω».
Ω, πόσο, αδελφοί μου, η αμαρτία και η απιστία γεννά μίσος, πάθος κακία, πλεονεξία, και ακόμα, αμαυρώνει και αυτό το φως του ανθρωπίνου λόγου, του λόγου των Αποστόλων και Μαθητών του Κυρίου, τον λόγο των Πατέρων της Εκκλησίας μας, με αποτέλεσμα πολλοί και σήμερα ψευδοδιδάσκαλοι και ψευδοπροφήτες να παραποιούν την αλήθεια και να παραχαράσσουν τον λόγο της αλήθειας με δικές τους θεωρίες και διδασκαλίες.
Αδελφοί μου, εμείς ας έχουμε τα αυτιά του σώματός μας κλειστά σε τέτοιες ανθρώπινες θεωρίες και την ψυχή μας καθαρή από αμαρτίες. Ο χρόνος είναι πολύτιμο δώρο του Θεού, ανεκτίμητος θησαυρός, τον οποίο οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε προς ωφέλεια της ψυχής μας. Κάθε μέρα, ώρα και στιγμή πού περνά είναι πολύτιμη και δεν πρέπει να χάνεται για μάταια και πρόσκαιρα πράγματα, αλλά να χρησιμοποιήται προς δόξαν, αίνο και ευχαριστία προς τον Τριαδικό Θεό και ωφέλεια της ψυχής μας.
Ας ακούσουμε δε τον Θείο Παύλο πού λέγει: «Βλέπετε πώς ακριβώς περιπατείτε, μη ως άσοφοι, αλλ΄ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημέραι πονηραί εισί· δια τούτο μη γίνεσθε άφρονες, αλλά συνιέντες τι το θέλημα του Κυρίου». Έτσι, σαν παιδιά του ουράνιου Πατέρας μας, θα περάσουμε τον χρόνο της ζωής μας, εδώ στην γή, με χαρά πνευματική και στους ουρανούς θα τύχουμε της αιωνίου μακαριότητας. ΑΜΗΝ.

Ο .Λ. Κ .Α. Π.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

« ΠΝΕΥΜΑ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΑΣ ΑΥΤΟΝ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΙ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ »
Αγαπητοί μου αδελφοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ο Μέγας Διδάσκαλος, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Μόνος και Απὀλυτος Διδάσκαλος της αληθείας και του αγαθού στην σημερινή ευαγγελική περικοπή αποκαλύπτει τον δρόμο της αληθινής σωτηρίας, από την οποία απομακρύνθηκε το ανθρώπινο γένος με την παράβαση και την παρακοή των Πρωτοπλάστων.
Έρχεται, ο των όλων Κύριος, πράος και ταπεινός, «είς πόλιν της Σαμαρείας, λεγομένην Σιχάρ». Έρχεται κουρασμένος και ταλαιπωρημένος από την πεζοπορία, ως άνθρωπος, ο απαθείς την θεότητα, και κάθεται να ξεκουραστή, «επί τη πηγή».
Εδώ, παρά το φρέαρ του Ιακώβ, ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός, ο αίρων την αμαρτία του κόσμου, αποκαλύπτει τον δρόμο της αληθινής σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους σε μία γυναίκα Σαμαρεἰτιδα, η οποία ήλθε να πάρει νερό από την πηγή.
Ο ζεστός ήλιος ήταν στο μεσουράνισμα, ο καύσωνας της ημέρας έκαιε και κατεπόνει, όμως ο ψυχοσώστης Κύριος δεν αναλογίζεται κόπους και μόχθους μπροστά στην σωτηρία μιας ψυχής.
Ο Κύριος των κυριευόντων και Βασιλεύς των βασιλευόντων με ιλαρότητα αρχίζει να διδάσκει στην αλλοεθνή γυναίκα, στην Σαμαρείτιδα γυναίκα, ουράνιες αλήθειες, αλήθειες σωτηρίας « αιώνια ρήματα ζωής».
«Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν», λέγει στην Σαμαρείτιδα γυναίκα ο Τροφοδότης Κύριος.
Η Σαμαρείτης γυναίκα, η οποία μετά προσοχής άκουε από το στόμα Του νέες και παράδοξες διδασκαλίες δεν εγνώριζε ότι Αυτός ήταν ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, η μόνη πηγή της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, ο Οποίος έγινε άνθρωπος διά την του κόσμου σωτηρία.
Και, ώ του θαυματος! από την ευλογημένη αυτή στιγμή πλέον η Σαμαρείτης γυναίκα αντλεί «ύδωρ αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον», φωτιζόμενη από το άφθονο φώς της θείας διδασκαλίας και αναζωογονημένη από το ζωντανό ύδωρ, και όχι μόνον γίνεται διαπρύσιος διδάσκαλος στους ομοεθνείς της, από τους οποίους πολλοί πίστευσαν στον Ιησούν αλλά και αναζωσάμενη την οσφύν αυτής γίνεται κήρυκας αυτής της μεγάλης και σωτηριώδους αλήθειας, δια την οποίαν και μαρτύρησε ακολουθώντας τον Νυμφίο Χριστό.
Ναι, αλήθεια δεν ακούστηκε και δεν αντήχησε υψηλότερη και θειότερη διδασκαλία ανά τους αιώνες από εκείνη την θεία και σωτήρια διδασκαλία πού έγινε πλησίον της ιστορικής πηγής του Ιακώβ.
Προ της θείας αυτής διδασκαλίας δικαίως κλίνουν γόνυ και αυτοί οι άπιστοι. Οι Σαμαρείτες πίστευαν ότι ο Ύψιστος Θεός λατρευόταν μόνο στο όρος Γαρειζίν, οι δε Ιουδαίοι πίστευαν ότι ο Θεός λατρεύεται στην Ιερά Πόλη των Ιεροσολύμων.
Ο Θεός όμως είναι «Πνεύμα και Πατήρ πάντων» και επομένως πανταχού και πάντοτε λατρεύεται και δοξάζεται «εν πνεύματι και αληθεία».
Αδελφοί μου, η ζωογόνος αυτή διδασκαλία κατέρριψε τις πλάνες των παλαιών και ίδρυσε τον αληθή ναό της θείας λατρείας, από τον οποίον αναπέμπεται ο παγκόσμιος ύμνος το, «δόξα εν υψίστος Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία».
Ας πλησιάσουμε και εμείς τώρα, πού έχουμε καιρό, το φρέαρ του Ιακώβ, τον αληθή ναό της θείας λατρείας, τον οποίον ίδρυσε επάνω στον Σταυρό του μαρτυρίου Του ο Θεάνθρωπος Ιησούς δια να αντλήσουμε και εμεις «ύδωρ αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον».ΑΜΗΝ.

Ο. Μ.Λ.Κ.Α.Π.

OMΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ( Ο.Φ.Ο.Ι.Ι) -Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ-

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Aγαπητοί αδελφοί.Χαίρετε εν Κυρίω.
Πρίν πέντε χρόνια,χαριτι και ευδοκία Θεού,γνωρίσαμε τον υπεύθυνο(Αρχιερατικό Επίτροπο) του Ιεραποστολικού Ορθόδοξου κλιμακίου της Εξαρχίας της Ινδονησίας ,π.Χρυσόστομο Manalu.
Η επικοινωνία μαζί του ,μας αποκάλυψε το τεράστιο έργο(εκκλησιαστικό,εκπαιδευτικό και κοινωνικό) που επιτελεί στο Medan της Σουμάτρας ,έχοντας σαν βασικό συνεργάτη του την πρεσβυτέρα Ελισσάβετ και τα τρία παιδιά του.
Η Σουματρα είναι νησί της Ινδονησίας, της οποίας αποτελεί, μαζί με μικρότερα νησιά, το δυτικό τμήμα. Έχει έκταση 473.606 τετρ. χλμ. και πληθυσμό γύρω στα 18.000.000 κατοίκους.Η κύρια θρησκεία στην Ινδονησία είναι το Ισλάμ, καθώς σχεδόν το 88% του πληθυσμού δηλώνουν Μουσουλμάνοι. Από τον υπόλοιπο πληθυσμό, το 9% είναι Χριστιανοί, κυρίως Προτεστάντες και λίγοι Καθολικοί, το 2% είναι Ινδουϊστές και το 1% Βουδιστές..
Ο π.Χρυσόστομος ,πρίν ασπασθεί την Ορθοδοξία,ήταν Προτεστάντης πάστορας Γνώρισε με την σύζυγό του την Ορθοδοξία,όταν σπούδαζαν σε Προτεσταντική Θεολογική σχολή, δια μέσου του πρώτου Ορθόδοξου Ιεραπόστολου π.Δανιήλ Bambang.
Βαπτίστηκαν Ορθόδοξοι και στην συνέχεια έκαναν μεταπτυχιακές σπουδές και οι δύο στην Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. (στη Θεσσαλονίκη).
Ο π. Χρυσόστομος χειροτονήθηκε ιερέας το 1994(από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Άρτης Ιγνάτιο Δ΄) και το 1995 επέστρεψε στην Ινδονησία για να εργαστεί εκεί ιεραποστολικά στην πατρίδα του.
Οργάνωσε μια σύγχρονη Ορθόδοξη Ιεραποστολή,που περιλαμβάνει.

Α.Πέντε ορθόδοξες Κοινότητες-ενορίες.
Β.Οικοτροφείο ,όπου φιλοξενούνται δωρεάν 21 ορφανά παιδιά.
Γ.Τρία Νηπιαγωγεία,τρία δημοτικά ,δύο Γυμνάσια και ένα Λύκειο.
Δ.Την Θεολογική Σχολή του Αποστόλου Παύλου,όπου φοιτούν δωρεάν 140 φοιτητές.
Ε.Την Ακαδημία ηλεκτρονικών υπολογιστών ,όπου φοιτούν 110 φοιτητές.
Στ.Σχολεία ,κλινική και ενορίες στο νησί Νιας ,που χτυπήθηκε από τον εγκέλαδο τον Μαρτιο του 2005 και το τσουνάμι τον Δεκέμβριο του 2004.
Ζ.Τον Ραδιοφωνικό σταθμό «Η Φωνή της Ορθοδοξίας».
Η αλληλογραφία που διατηρήσαμε με τον π.Χρυσόστομο,μας καλλιέργησε την ιδέα να δημιουργήσουμε άτυπα ,μια ομάδα(πυρήνα) φίλων της Ορθόδοξης Ιεραποστολής της Σουμάτρας ,προκειμένου να βοηθήσουμε το Ιεραποστολικό κλιμάκιο στο δύσκολο Κατηχητικό,εκπαιδευτικό και πολυδιάστατο κοινωνικό του έργο.
Βασικοί σκοποί της ομάδος είναι:

Α.Να κάνουμε γνωστό το Ορθόδοξο Ιεραποστολικό έργο στην Ινδονησία.Για τον λόγο αυτό διατηρούμε στο διαδίκτυο .

1. ΤΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ BLOG –H ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ
στην διεύθυνση.ierapostoliko.blogspot.com.

2. Το blog ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ.
http://filoierapostolisumatras.wordpress.com/

Β.Να ευαισθητοποιήσουμε το Ορθόδοξο πλήρωμα ,ώστε να γίνουμε αρωγοί της Ιεραποστολής και συνεργάτες στο τεράστιο έργο που επιτελείται στην μακρυνή Ινδονησία.
Ετσι κατά διαστήματα συγκεντρώνουμε χρήματα και τα στέλνουμε στην Ινδονησία .Με τα χρήματα αυτά μέχρι τώρα.

• A .Eκδόθηκε η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στην τοπική διάλεκτο ,σε πεντακόσια(500) αντίτυπα.

• B.Eνισχύσαμε την ιεραποστολή στο νησί Νιάς με την αγορά φαρμάκων για την αντιμετώπιση της μαλάριας(ελονοσίας) ,που είναι η κυριότερη αιτία θανάτου των παιδιών και αγοράσαμε εκπαιδευτικό υλικό για τα φτωχά και ορφανά παιδιά ,που φοιτουν στα σχολεία της Ιεραποστολής εκεί.

• Γ.Ενισχύσαμε την Θεολογική Σχολή του Αποστόλου Παύλου,που αποτελεί την φωνή της Ορθοδοξίας εκεί και από την οποία ήδη αποφοίτησαν οκτώ Ορθόδοξοι ,που θα γίνουν οι μελλοντικοί συνεργάτες της Ιεραποστολής.

• Δ.Αγοράστηκε εκπαιδευτικό υλικό για τα φτωχά παιδιά,που φοιτούν στα σχολεία της Ιεραποστολής στο Medan.

• E.Βοηθήσαμε στην κάλυψη των εξόδων διαβίωσης των ορφανών παιδιών που φιλοξενούνται στο σπίτι-οικοτροφείο του π.Χρυσοστόμου.Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι με το ποσό των 20 ευρώ καλύπτονται τα στοιχειώδη έξοδα διατροφής,ένδυσης ,φαρμάκων και εκπαίδευσης ενός παιδιού για ένα μήνα.
Ένα από τα τελευταία έργα του δεκαετούς Ιεραποστολικού προγράμματος ,είναι η δημιουργία και η λειτουργία Ορθόδοξης Μονής.Οι προσευχές των Ιεραποστόλων απέδωσαν και ο Ὀρθόδοξος μοναχισμὸς στὴν Ινδονησία ἔχει ἤδη τὴν πρώτη Μοναχή.
Γεγονὸς ἱστορικό! Ὄνειρο πολλῶν ἐτῶν ἔγινε πραγματικότητα.
Τὴν 14η Φεβρουαρίου 2009 ἡμέρα Σάββατο κατὰ τὴν διάρκεια τῆς κατανυκτικῆς ακολουθίας του Εσπερινού της Κυριακής του Ασώτου(παρουσία του π.Χρυσόστομου Μανάλου ,Αρχιερατικού Επιτρόπου Ινδονησίας), στην Γυναικεία ῾Ιερὰ και Σεβασμία Μονὴ της Κάτω Παναγιάς Άρτας , ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτας κ.κ.Ιγνάτιος προσέφερε –με την ρασοευχή /κουρά– στὸν Νυμφίο μας Χριστό μία νέα Νύμφη τοῦ ᾿Ηγαπημένου.
῾Η πολυχαριτωμένη νεόκουρος αδελφὴ Αγνή Μοναχὴ (κατά κόσμον Ευτυχία Ginting) είναι Ινδονήσια στην καταγωγή .
Είναι πτυχιούχος Οικονομικών επιστημών και Μάρκεντινγκ,έχει σπουδάσει Θεολογία στην (Προτεσταντική ) Θεολογική Σχολη στην Τζακάρτα της Ιάβας και έχει κάνει και μεταπτυχιακές σπουδές.
Πρώην «παστόρισσα» των Προτεσταντών ,προσήλθε στην Ορθοδοξία ,πρίν οκτώ χρόνια με τις άοκνες προσπάθειες των συμφοιτητών της π.Χρυσοστόμου και της πρεσβυτέρας Ελισάβετ .Κατηχήθηκε και βαπτίστηκε από τον π.Χρυσόστομο και ήρθε στην Ελλάδα πρίν πέντε χρόνια προκειμένου να μυηθεί στον Ορθόδοξο Μοναχισμό.
Επέστρεψε στην πατρίδα της στο τέλος του Φεβρουαρίου του 2009 .
Προς το παρόν μένει σε προσωρινό κατάλυμα ,προσευχόμενη ,ελπίζοντας να δημιουργηθούν με την βοήθεια του Θεού και διά των πρεσβειών της Θεοτόκου ,οι κατάλληλες συνθήκες προκειμένου να ξεκινήσει την ανέγερση και λειτουργία της πρώτης Ορθόδοξης Μονής αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, στο Medan της Σουμάτρας .
To εγχείρημα αρκετά τολμηρό και δύσκολο και το έργο μεγαλόπνοο.
Δύσκολο και τολμηρό μεν επειδή ούτε οι οικονομικοί πόροι υπάρχουν ,ούτε οι θρησκευτικές συνθήκες ευνοούν επειδή η κύρια θρησκεία στην Ινδονησία είναι το Ισλάμ, (καθώς σχεδόν το 88% του πληθυσμού δηλώνουν Μουσουλμάνοι).
Μεγαλόπνοο δε επειδή θα γίνει η πρώτη Ιερά Μονή , Φάρος της Ορθοδοξίας που θα εκπέμπει το Ανέσπερο φώς του Αναστάντος Χριστού στην μακρυνή Ινδονησία , μια πραγματική πνευματικη ὀαση κέντρο καλλιέργειας της νοερής προσευχής και της Μυστηριακής ζωής ,μέσα σε αυτή τήν πολυποίκιλη ἔρημο τοῦ συγχρόνου κόσμου.
Καλούμε όσους θέλουν να συμμετέχουν σαν δωρητές(κτίτορες) στο ιστορικό αυτό Εκκλησιαστικό γεγονός της κατασκευής της πρώτης Ορθόδοξης Θεομητορικής Μονής στην Σουμάτρα της Ινδονησίας , να επιλέξουν ένα από τους παρακάτω τρόπους.
Α.Με απευθείας αποστολή του χρηματικού ποσού στο Ορθόδοξο Ιεραποστολικό κλιμάκιο στο Medan στην διεύθυνση.

PATER CRYSOSTOMOS MANALU
Jalan Rinte Raya No.140 ,Kompleks Kejaksaan,Simpang Selayang
Medan 20135,North Sumatera-INDONESIA

Β.Με την αγορά αντιτύπων από τον αφιερωματικό τόμο στην Θεοτόκο,με τον τίτλο Η ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ.
(Τα έσοδα από την διάθεση των βιβλίων θα αποσταλουν στην Σουμάτρα για την ανοικοδόμηση της Θεομητορικής Μονής).
Τα αντίτυπα διατίθενται .

 1.Aπό τις Εκδόσεις ΣΤΑΜΟΥΛΗ Α.Ε-
ΑΒΕΡΩΦ 2.Τ.Κ.10433.ΑΘΗΝΑ.
ΤΗΛ.210-5238305-FAX:210-5238959
e-mail: info@stamoulis.gr
και στα εκκλησιαστικά βιβλιοπωλεία

• 2.Aπό τους συγγραφείς (athanasiou.art@tellas.gr)
Γ.Με την κατάθεση οποιουδήποτε χρηματικού ποσού στον τραπεζικό λογαριασμό :
Eurobank / 0026-0469-64-0100058162.(Ο λογαριασμός εκδόθηκε στο όνομα του υπεύθυνου των Φίλων της Ιεραποστολής στην Ινδονησία).
Τα χρήματα θα συγκεντρώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα και θα στέλνονται στην Ινδονησία ,μαζί με αναλυτική παρουσίαση των ποσών και των δωρητών.Γι΄αυτό θα πρέπει οπωσδήποτε οι δωρητές-καταθέτες να μας ειδοποιούν είτε με Fax ,είτε με e-mail, είτε ταχυδρομικά ,είτε με μήνυμα στο τηλέφωνο 6945343532 , για το ποσό που κατέθεσαν ,καθώς και τα ονόματα που θα μνημονεύουμε στις θείες Λειτουργίες και στην Ελλάδα και στην Ινδονησια. Eπίσης να αναγράφουν στην αιτιολογία κατάθεσης. –ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ-ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΜΟΝΗΣ –

Όσοι επιθυμούν να τους δοθεί απόδειξη για την προσφορά τους ,για φορολογική χρήση,θα πρέπει να μας στέλνουν φωτοτυπία της απόδειξης κατάθεσης από την Τράπεζα.Οι απόδείξεις για τις δωρεές θα εκδίδονται από το Ιεραποστολικό κλιμάκιο στο Medan και θα στέλνονται με ευθύνη μας στους ενδιαφερομένους.
Για την Επικοινωνία με την ομάδα ,δίνονται τα παρακάτω στοιχεία.

π.Δημήτριος Αθανασίου
-Παπαβασιλείου-Λουριώτη –5,
Τ.Κ.47100-Τρίγωνο Άρτας.
Tηλ.-FAX.2681077003
e-mail.athanasiou.art@tellas.gr

Ευχόμαστε ο Θεός, δια πρεσβειών της Παναγίας και πάντων των εν Ασία Αγίων, να αναδείξει μικρούς και μεγάλους δωρητές ,για να δοξάζεται το όνομά Του εις τους απεράντους αιώνες και εν Ινδονησία, ημέρα και νύχτα. Και διά των πρεσβειών της Υπερευλογημένης Θεοτόκου ας ευλογήσει και ας πολλαπλασιάσει την ορθόδοξη μοναστική αδελφότητα της Ινδονησίας.

Ενημέρωση

Την Τρίτη 12 Μαϊου 2009 και ωρα 10:00 μ.μ. θα τελεστεί Βραδυνή Θεία Λειτουργία εις τον Ιερόν Ενοριακό Ναό μας Κοιμήσεως Θεοτόκου και Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, δια την Μεσοπεντικοστή.
Η Τετάρτη 12 Μαϊου ειναι εργάσιμη ημέρα και ετσι οι περισσότεροι εξ υμών δεν θα μπορέσετε εκ των πραγμάτων να εκκλσιαστείτε. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο θα μπορέσετε να κάνετε κάτι τετοιο με την βραδυνή Λειτουργά της Τρίτης.
Ο Χριστός μας περιμένει όλους.
Ας δεχθούμε την πρόσκλησή του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

« Σάββατον εστιν, ουκ έξεστί σοι άραι τον κράββατον».

Ο δυστυχής παραλυτικός της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, αγαπητοί μου αδελφοί, τριανταοκτώ ολόκληρα χρόνια προσπαθούσε να βρή την υγεία του.
Τριανταοκτώ ολόκληρα χρόνια αν και ευρίσκετο κοντά στην κολυμβήθρα της Βηδεσθά, μόνος και έρημος, δεν μπορούσε να μπή μέσα και να γίνη καλά, όταν ο αγγελος Κυρίου ετάραττε το ύδωρ, κατ΄ έτος την εορτή την μεγάλη της Πεντηκοστής.
Έρημος από συγγενείς και φίλους, δυστυχής, ἀθλιος και πονεμένος περνούσε τις μέρες της πολυμόχθου ζωής του χωρίς να έχη την ελπίδα να μπή στην κολυμβήθρα και να βρεί το πολυτιμότερο αγαθό, την υγεία του, και ώ του θαύματος. Ο Μέγας ιατρός της ψυχής και του σώματος, ο πλήρης αγαθότητος, ελέους και εύσπλαγχνίας Κύριος με ένα λόγο Του θεραπεύει τον πολυπαθή ασθενή, «έγειραι», λέγει, «άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει».
Η θεραπεία αυτή, όμως, ετάραξε τους αυστηρούς τηρητές του μωσαϊκού νόμου, ετάραξε τους τηρητές των τύπων και του γράμματος του νόμου, και τούτο γιατί η θεραπεία αυτή έγινε την ημέρα του Σαββάτου από τον Κύριο, ο οποίος δεν ήλθε να καταλύση τον Νόμο και τους Προφήτες «αλλά πληρώσαι».
«Σάββατον εστίν έλεγον, ούκ έξεστί σοι άραι τον κράββατον». Ω πλάνη, ώ κακότης! η θεραπεία του παραλυτικού δεν ήταν παράβαση της αγίας εντολής της τήρησης της ημέρας του Σαββάτου, και τούτο γιατί δεν ήταν εργασία υλική, εργασία κέρδους αλλά ήταν εργασία ηθική, εργασία ελέους, ευσπλαχνίας οικτιρμών και φιλανθρωπίας.
Ο Κύριος ερμήνευσε ορθώς την αγίαν εντολή της αργίας του Σαββάτου και με το σωτήριο δια τον παράλυτο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής παράδειγμά Του, εδίδαξε οποία είναι η σημασία της εορτής.
Αυτός ο αληθής Θεός ώρισε στους Ιουδαίους, ως ημέρα αναπαύσης την αργία του Σαββάτου, και η αγία αυτή εντολή ετηρείτο πιστά και κατά γράμμα από τους Ιουδαίους.
Με την Ανάσταση του Θείου Λυτρωτου η ημέρα αυτή αντικαταστάθηκε από την Κυριακή, γιατί την Κυριακή ημέρα ο Ζωοδότης Κύριος αναστήθηκε από τον τάφο και κατήργησε την δὐναμη της αμαρτίας και του θανάτου και ανακαίνισε και εζωοποίησε την ανθρωπότητα. «Αὐτη η κλητή και αγία ημέρα, η μία των Σαββάτων, η βασιλίς και κυρία, εορτών εορτή και πανήγυρις εστι πανηγύρεων, εν ή ευλογούμεν Χριστόν εις τους αιώνας».
Η Κυριακή αργία είναι τά μέγιστα ωφέλιμος για τον άνθρωπο, κυρίως από θρησκευτικής και ηθικής απόψεως, και ας μην ακούμε τις διάφορες θεωρίες του κόσμου τούτου λέγοντος, ότι όλες οι μέρες είναι του Θεού.
Βεβαίως, όλες οι μέρες του Θεού είναι και η εργασία είναι ωφέλιμος, όμως ο άνθρωπος χρειάζεται και να αναπαυθή από τον κόπο, τον μόχθο της καθημερινής βιοπάλης. Χρειάζεται ο άνθρωπος να σκεφθἠ και για την ψυχή του, γιατί όταν η ψυχή μένει ακαλλιέργητος, τότε φυτρώνουν και την πνίγουν αγκάθια και τριβόλοι και τότε είναι ανίκανος ο άνθρωπος να αντιμετωπίσει τις ενέδρες του Διαβόλου και τοις αγγέλοις αυτού, και έτσι ο άνθρωπος πέφτει στο βούρκο της αμαρτίας και απομακρύνεται από τον Θεό Πατέρα, τον Πλάστη και Δημιουργό.
Αγαπητοί μου αδελφοί, η Κυριακή αργία είναι εντολή του Θεού Πατρός, οφείλουμε να την τηρούμε προς ίδιο όφελος της ψυχής μας. Η Κυριακή αργία δεν είναι τελεία ανάπαυση ή ασωτία, αλλά εργασία ηθική και φροντίδα για την σωτηρία της ψυχής μας. Η Κυριακή αργία ηθικά και θρησκευτικά ωφελεί και συνάμα συντελεί στην υγεία του σώματός μας και προάγει οικονομικώς τά συμφέροντά μας με την ευλογία του ελεοῦντος Θεοῦ. Ο Ιερός Χρυσόστομος μας λέγει: «Αύτη αληθής εορτή, ένθα ψυχών σωτηρία, ένθα ειρήνη και ομόνοια και γαλήνη».
Ας αγιάσουμε και ας τηρούμε, λοιπόν, αδελφοί μου τις άγιες εορτές με ανυπόκριτο ευσέβεια, χαρά, σεβασμό, αγάπη και δικαιοσύνη. Ας μελετούμε τον λόγο του Θεού κατ΄αυτές τις άγιες ημέρες, άς διαπαιδαγωγούμε τά παιδιά μας «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», ας βοηθούμε τους πάσχοντας, τους ασθενείς, τους φτωχούς και ας παρακαλούμε τον Αναστάντα Κύριο να κατευθύνει τά βήματά μας σε έργα αγαθά και ευάρεστα στον Θεό των Φώτων του ελέους και των οικτιρμών, παρά του Οποίου «πάσα δόσις αγαθή και πάν δώρημα τέλειον». ΑΜΗΝ.
Ο Λ.Κ.Α.Π.