Μια συμβουλή ζητώ.

Αδελφοί μου.
Ακούμε καθημερινώς πολλές συζητήσεις ευλαβών χριστιανών, φιλακόλουθων και φιλέορτων, οι οποίοι, έχουν σαν κύριο θέμα τους το πόσο ωραία εκκλησιάστηκαν στο μοναστήρι που πήγαν την Κυριακή που πέρασε.
Και όλο και περισσότεροι για να γνωρίσουν και νοιώσουν και αυτοί το ίδιο ωραία, επισκέπτονται μοναστήρια και παρακολουθούν την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, συνδυάζοντας ταυτόχρονα και την εκδρομή τους σε ωραίες ήσυχες περιοχές του νησιού μας.

Κι εγώ ο ελάχιστος και αναξιότερος των Πρεσβυτέρων αισθάνομαι τόσο πικραμένος.

Και η πίκρα μου αυτή δεν είναι μόνο γιατί οι χριστιανοί απομακρύνονται από την ενορία τους αλλά και από άλλες σκέψεις που μου γεννούνται σκεπτόμενος το συγκεκριμένο θέμα.

Κατ’ αρχήν όποιος έχει συμμετάσχει σε τέτοιου είδους συζητήσεις διαπιστώνει πως έρχεται η στιγμή της σύγκρισης ανάμεσα στην Ιερά Μονή μια την Ενορία. Οι χριστιανοί πέφτουν στην παγίδα του σατανά, όταν αρχίζουν να συγκρίνουν την ενορία τους με τις μονές. Συνήθης σύγκριση είναι: «Στην μονή δεν ακούς τίποτα, δεν τους ενδιαφέρει ποιος είσαι τι είσαι και όλοι μας αισθανόμαστε τόσο κατανυκτικά που λες και βρισκόμαστε στον παράδεισο»
Άρα στον Ιερό Ναό της ενορίας σου, κανείς δεν είναι ευσεβής όπως εσύ, πάντα οι άλλοι σε κολάζουν με την συμπεριφορά τους και τις σκέψεις τους που τις διαβάζεις τις περισσότερες φορές … στα μάτια τους;
Εκτός δε από τους … ασεβείς των ενοριακών Ναών, στην ίδια μοίρα της … απώλειας ευρίσκονται και οι Ιερείς και οι ιεροψάλτες, αφού δεν είναι ικανοί να λειτουργήσουν ορθόδοξα χριστιανικά, για να μπορέσουν να κρατήσουν το εκκλησίασμά τους.
Πέφτουν λοιπόν όλοι αυτοί οι αδελφοί μας τοιούτω τω τρόπω στα εξής αμαρτήματα.
1ον. Της κατάκρισης.
2ον. Της Ιεροκρισίας.
3ον. Παρασύρουν και τις μοναχές η μοναχούς στην ανάγκη το να αλλάξουν το τυπικό που ακολουθείται στις Ιερές Μονές τος και να το προσαρμόσουν στα νέα δεδομένα, και κατ’ αυτόν τον τρόπο, γίνονται και αυτά ατύπως … ενορίες.
4ον. Οι μοναχές η μοναχοί, έχουν τελικά να παλέψουν με περισσότερους πειρασμούς, απ’αυτούς που συνήθως «πολεμούν». Χάνουν τη ησυχία τους, και νομίζω πως γίνομαι κατανοητός για τις συνέπειες χωρίς να υπάρξει ανάγκη περισσοτέρων αναλύσεων.
5ον. Περισσότερα χρήματα εισρέουν στις μονές των οποίων οι ανάγκες πληθαίνουν και ο Μαμωνάς πλέον εισέρχεται «εν πλήρη δόξη» έτσι ώστε να τους χαλάσει και αυτούς η τουλάχιστον ορισμένους από αυτούς.

Πικραίνομαι όμως περισσότερο, όταν σκέφτομαι πως κάθε φορά που συζητώ το θέμα αυτό με άλλους ιερείς, αυτοί με συμβουλεύουν να μην το σκέφτομαι και ακόμα περισσότερο να μην το αναλύω.
Δεν πρόκειται να κάνεις τίποτα αδελφέ μου , με συμβουλεύουν.
Μα δεν είναι το θέμα μας να κάνω εγώ κάτι. Αλλά αν θα κάνουμε όλοι μας κάτι. Και δεν εννοώ το να μην επισκέπτεται ο πιστός τις μονές, η να μην εκκλησιάζονται σε αυτές.
Θα μπορούσαν να εκκλησιάζονται κάποιες φορές το χρόνο, στην εορτή των Αγίων εις τους οποίους είναι οι μονές αφιερωμένες, η κάποιες ακόμα φορές τον χρόνο, αλλά να μη αποκόπτονται από την ενορία τους.
Και αυτοί έχουν την ανάγκη της πνευματικής φροντίδας της ενορίας, αλλά και η ενορία έχει την ανάγκη των προσευχών τους, ακόμα και την βοήθειά τους.
Για παράδειγμα θα αναφέρω την δική μου ενορία, στον ενοριακό Ιερό Ναό μας εκκλησιάζονται ολίγοι εκ των ενοριτών, και αρκετοί από άλλες ενορίες, εις τους οποίους συμβουλευτικά πάντα τους προτρέπω να πηγαίνουν περισσότερες φορές στην ενορία τους και αρκετά λιγότερες να έρχονται στην δική μας, παρά το γεγονός ότι χαιρόμαστε κάθε φορά που τους βλέπουμε.
Και ο λόγος για τον οποίον είναι λίγοι οι ενορίτες ανάμεσα στο εκκλησίασμα είναι, ότι πηγαίνουν να εκκλησιαστούν στα δυο μεγάλα και ευλογημένα μοναστήρια του νησιού μας στην Ιερά Μονή των Αγίων Πάντων που υπάρχει ο πανέμορφος Ι. Ναός του Αγίου Σάββα του εν Καλύμνω ασκήσαντος του Θαυματουργού και τον οποίον ευλαβούμεθα όλοι ανεξαιρέτως, και στην Ιερά Μονήν της Αγίας Αικατερίνης εις την οποίαν έχουν συνηθίσει να εκκλησιάζονται οι περισσότεροι εξ αιτίας του γεγονότος πως επισήμως έγινε ενορία εδώ και πολύ λίγα χρόνια εις τους Βοθύνους.
Και την συνήθειά τους αυτή δεν λένε να την αποβάλουν, χάριν της ενορίας.
Το άσχημο όμως είναι πως υπάρχουν περιπτώσεις όπως επί παραδείγματι, παππούς ο οποίος αδιαλείπτως εκκλησιάζεται επί σειρά ετών εις την Ιερά Μονήν της Αγ. Αικατερίνης και κάθε Κυριακή, πρωί πρωί, παίρνει τις εγγονές του από το σπίτι τους το οποίον ευρίσκεται 20 μέτρα από τον Ιερό Ενοριακό Ναό μας, για να εκκλησιαστούν στην Ι. Μ. ενώ παλαιότερα ερχόταν να εκκλησιαστούν στον ενοριακο ναό και ήταν και μέλη της κατηχητικής μας παρέας.
Και δεν είναι μόνον αυτός ο χριστιανός, υπάρχουν πάρα πολύ άλλοι που πράττουν τοιούτω τω τρόπω.
Και τα παιδιά αυτά δεν γνωρίζουν ενορία, δεν αποκτούν ενοριακή συνείδηση.
Ο Ιερέας είναι απλά ένα γνωστός που κάπου κάπου τον βλέπουμε και τον χαιρετάμε.
Βλέπεις είναι και τα φροντιστήρια στην μέση, οπότε να τα επισκεφτώ στο σπίτι τους δεν είναι και εύκολο!!!
Από την μια σκέφτομαι … δεν πειράζει, σημασία έχει ότι εκκλησιάζονται και αυτοί και τα παιδιά, απ την άλλη πάλι σκέφτομαι μήπως φταίω εγω. Υπάρχει όμως και μια λεπτομέρεια που με πικραίνει ακόμα περισσότερο.
Στην ενορία μου τα παιδιά είναι πολύ λίγα και τα οποία μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, και ο λόγος είναι πως είναι πολύ μικρή ενορία πληθυσμιακά και τα μεγάλα παιδιά που είναι μόλις 5 στον αριθμό έχουν φύγει τα δύο απ αυτά για σπουδές το ένα είναι ΑΜΕΑ και είναι αυτό που με βοηθά στο ιερό, να το έχει ο Θεός καλά τον Σπύρο μας, τα άλλα δυο δουλεύουν ακόμα και τις Κυριακές. Τα υπόλοιπα είναι 11 ( αν μετραω σωστα, ένα η δυο περισσοτερα η λιγοτερα) αλλά ηλικιακά αρχίζουμε από 7 μηνών έως τεσσάρων η και επτά χρονών. Πως εγώ να κάνω κατηχητικό, εκεί είναι το πρόβλημα για το μέλλον, όταν ακόμα κι αυτά τα λίγα παιδιά δεν τα φέρνουν οι γονείς τους στην εκκλησία μας; Και δυστυχώς μερικοί οι οποίοι δεν ερωτούν για να μάθουν αιτίες κατά την κακή συνήθεια, σκανδαλίζονται κατηγορώντας με για ακηδία και αδιαφορία, όταν διαπιστώνουν πως στις κατηχητικές συνάξεις της Ιεράς Μητροπόλεώς μας η Ενορία των Βοθυνών απουσιάζει;
Παλαιότερα πριν ακριβώς τρία χρόνια φανταστείτε πως λειτουργούσε στην μικρή και απομακρυσμένη ενορία μας Σχολή Βυζαντινής Μουσικής, Σχολή εκμάθησης ηλεκτρονικών Υπολογιστών, γινόταν συνάξεις στις οποίες Θεολόγος εξηγούσε τις Ευαγγελικές περικοπές και την Αγία Γραφή, σε μικρούς και μεγάλους.
Όταν όμως τα παιδιά έφυγαν όλα σταμάτησαν. Όταν κάποια από αυτά τα ερωτώ δεν μου αποδίδουν το ελάχιστο σφάλμα που πιθανόν να τους πίκρανα και απεκόπησαν αλλα δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά αφού οι γονείς η λοιποί συγγενείς τους, τους πάνε σε αυτά τα Μοναστήρια.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα αυτης της συνηθειας.

Πίκρα, αλλά όχι απελπισία και απόγνωση. Εχει ο Θεός.

Αγαπητοί μου, η αναφορά μου σε αυτό το θέμα γίνεται, όχι για να επικρίνω την συνήθεια αυτή η ακόμα γιατί είμαι κατά του μοναχισμού και των μοναχών.
Μακριά από εμένα τέτοια λογική, μάρτυς μου ο Θεός.
Αλλά για να καταδείξω ένα σοβαρό πρόβλημα που βαραίνει τις ψυχές των χριστιανών οι οποίοι δεν το βλέπουν με αυτή την λογική που εγώ το βλέπω, αλλα και αλλοι οι οποίοι προτιμουν να σιωπούν.

Έχω την εντύπωση πως αρκετοί θα διαφωνήσετε, όμως προσπαθήστε να το δείτε και απ τη δική μου πλευρά και με τα επιχειρήματα που έχω παραθέσει.

Αν παρ όλα αυτά κάνω λάθος είμαι στην διάθεση του καθ ενός να με διορθώσει έτσι ώστε αν αυτές οι σκέψεις με κολάζουν να αποβάλλω αυτόν τον πειρασμό.

Μετ ευχων εγκαρδίων
Ο έσχατος των Πρεσβυτέρων
Πρωτ. Παντελεήμων Γιαννικουρής

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ του Σεβ Μητροπολίτου Λέρου Καλύμνουκαι Αστυπαλαίας κ. Παϊσίου

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Αγαπητοί μου ,
ο Μέγας Διδάσκαλος, ο Οποίος απλά και ταπεινά έκλεινε Ουρανούς και ήλθε στην γή να σώσει τον άνθρωπο, αποκαλύπτει στους ανθρώπους τις θρησκευτικές και ηθικές αλήθειες με απλό και πρακτικό τρόπο. Η διδασκαλία του απλή, πρακτική, καθαρή, φωτεινή και κατανοητή στηρίζεται πολλάκις σε φυσικά φαινόμενα, τα οποία ο ανθρώπινος νούς έχει την δύναμη εύκολα να κατανοήσει, και έτσι να βρεί την σωτηρία της ταλαιπωρημένης ψυχής του.
Στην σημερινή, λοιπόν, ευαγγελική περικοπή, την οποίαν ακούσαμε, ο Κύριος μας διδάσκει ότι, δεν πρέπει να φροντίζουμε διά το φθαρτό σώμα μας και δια τα υλικά αγαθά, αλλά δια την ψυχή μας και τα αιώνια αγαθά.
Η ψυχή είναι πολύ ανώτερη από το σώμα, «τι γάρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;».
Ο Πλάστης και Δημιουργός του παντός, ο Θεός Πατέρας, μας λέγει ο Κύριος, τρέφει και φροντίζει τα πετεινά του ουρανού: «κοιτάξτε τά πετεινά, πού πετούν στον αέρα και ίδετε, ότι αυτά δεν σπείρουν, ούτε θερίζουν, ούτε μαζεύουν σε αποθήκες για τον χειμώνα, ή τον καιρό της στερήσεως, και όμως ο Πατέρας σας ο επουράνιος τα τρέφει. Εσείς, όμως, αξίζετε πολύ περισσότερα».
Ο Θεός Πατέρας μας, αδελφοί μου, πολύ μα πολύ περισσότερο μεριμνά και φροντίζει δια τούς ανθρώπους της κάθε εποχής, δια τα παιδιά Του, πού είμαστε το τελειότερο των δημιουργημάτων Του.
Ο Θεός είναι Πατέρας όλων των ανθρώπων και δεν κάνει καμία μα καμία διάκριση, αλλά προνοεί δια όλα τα παιδιά Του: «τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους», και παρέχει τα αναγκαία δια την συντήρησή τους αγαθά πλουσιοπάροχα.
Ζητά, όμως, από εμας, τα παιδιά Του, να έχουμε πίστη στην πρόνοιά Του και να κάνουμε καλή χρήση των ποικίλων δωρεών Του, ως καλοί οικονόμοι. Πολλοί, όμως, άνθρωποι, αγνώμονες, λησμονούμε την αλήθεια αυτήν και στηριζόμαστε όχι στην αγαθότητα και την αγάπη του αγαθού Θεού Πατέρα, αλλά στις δικές μας ανθρώπινες δυνάμεις, και ζητούμε πολλές φορές με δολίους τρόπους να πλουτίσουμε, «πλούτου αδηλότητι», και να αυξήσουμε την περιουσία μας σε βάρος των συνανθρώπων μας, των αδελφών μας, χρησιμοποιούντες πολλάκις μέσα δόλια, και αντεγκλίσεις .
Δοσμένοι ψυχή τε και σώματι στα πρόσκαιρα και μάταια αγαθά του κόσμου τούτου λησμονούμε την φωνή του Θεού Πατέρα, πού είπε στον άφρονα πλούσιο:«άφρων, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου, ά δε ητοίμασας τίνι έσται;».
Η πλεονεξία, αδελφοί μου, δεν συντελεί σε τίποτε, ώστε ο άνθρωπος που ζει στον κόσμο αυτό, να ζει μια άνετη και χαρούμενη ζωή, μία χριστιανική ζωή και σε τελική ανάλυση να προσβλέπει σε μία άλλη ζωή, στην μετά θάνατον ζωή, στην πέρα του τάφου ζωή, η οποία δεν έχει ούτε λύπη ούτε στεναγμό, αλλά είναι ζωή ατελεύτητος, χαράς και ευλογίας, εν τοις κόλποις του Θεού Πατρός.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι, η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα πλούτη του κόσμου τούτου, ούτε διατηρείται από τα υπάρχοντά του και τα αγαθά του, ούτε τα πλούτη εξασφαλίζουν σε αυτόν μακροζωία και ευχάριστο ζωή.
Όμως, η πίστη του ανθρώπου στην πρόνοια του Θεού Πατέρα, του παρέχει την δυνατότητα να γνωρίσει τον Θεό Πατέρα και να ετοιμάσει από τον κόσμο αυτό την πέραν του τάφου ζωή, πού είναι ζωή χαράς και ευλογίας, λουσμένη με την χάρη του Τριαδικού Θεού.
Η πίστη στην Θεία Πρόνοια του Θεού προς τον άνθρωπο δεν επιδέχεται ουδεμία αμφισβήτηση και είναι αχώρητος της ύπαρξής Του. Και επομένως η Θεία Πρόνοια συντηρεί και κυβερνά τον κόσμο, διευθύνει και κατευθύνει τον άνθρωπο προς ωφέλεια και ψυχική σωτηρία.
Η πίστη στην Θεία Πρόνοια του Θεού είναι αλήθεια, η οποία καταγράφεται στην Αγία Γραφή και διδάσκεται από την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του χριστιανικού θρησκεύματος.
Ο Άγιος Δοσίθεος, ο Ομολογητής μας, λέγει: «πιστεύομεν πάντα τα όντα, είτε ορατά είτε αόρατα υπό της Θεού κυβερνάσθαι προνοίας».
Ας έχουμε, λοιπόν, αδελφοί μου, πίστη ακράδαντη και πεποίθηση στην πρόνοια του Θεού, η οποία πλουτίζει και ανυψώνει τον άνθρωπο· ας έχουμε, αδελφοί μου αγαπητοί, πεποίθηση στην αγαθότητα και δικαιοσύνη του Θεού.
Αυτός μας βοηθά και μας ενισχύει στο αγαθό, Αυτός μας οδηγεί εν μέσω της ερήμου στην γή της Επαγγελίας, Αυτός μας παρέχει το Μάννα της ζωής, Αυτός επιτρέπει να εισέλθουμε στις θλίψεις προς ωφέλειά μας, Αυτός μας σώζει από κάθε κίνδυνο, Αυτός θα μας δωρίσει την ουράνιο μακαριότητα, της οποίας είθε να γίνουμε μέτοχοι. ΑΜΗΝ .
Ο.Λ.Κ.Α.Π.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ

Την Δευτέραν 29 Ιουνίου 2009,
ο Σεβ. Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ.κ. Παϊσιος,
θα τελέσει τα εγκαίνια του Ιερού Ναού Απ. Παύλου,
εις την Ενορίαν Βοθυνών – Βλυχαδιών Καλύμνου,
με την συμμετοχή του Ιερού Κλήρου και του ευσεβούς λαού.

Σας προσκαλούμε να παρευρεθείτε.

Πρόγραμμα εγκαινίων

Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

Ωρα 7:15 μ.μ.
Η υποδοχή των ιερών Λειψάνων Αγίων, τα οποία θα προσκομίσει
ο Σεβ. Μητροπολίτης Λ.Κ.Α. κ.κ. Παϊσιος και τα οποία θα τοποθετηθούν εις την Αγίαν Τράπεζαν, υπό του ιδίου.
Θα ακολουθήσει ο Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός.

Ώρα 10:00 μ.μ
Παράκλησις εις τους Αγίους, Πανευφήμους και Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο.

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Ωρα 07 : 00 π.μ. Όρθρος.

Ωρα 08 : 00 π.μ. Τελετή των Εγκαινίων του Ιερού Ναού.

Ωρα 09 : 45 π.μ. Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του
Σεβ. Μητροπολίτου Λ.Κ.Α. κ.κ. Παϊσίου πλαισιωμένου υπό ιερέων.


Δι’ ευχών του Σεβ Μητροπολίτου Λ.Κ.Α. κ.κ. Παϊσίου


Οι κτήτορες
οικ. Ντόβελου

το Ενοριακό Συμβούλιο
και ο Εφημέριος
πρωτ. Παντελεήμων Γιαννικουρής

+ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ 2009

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Πρός: τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, μέ πολλούς καί διαφόρους τρόπους, συμπαρίσταται στόν ἀγώνα τῶν γονέων γιά τήν σω¬στή καθοδήγηση τῶν παιδιῶν τους, που διατρέχουν πολλούς πνευματικούς κινδύνους και δέχονται ποικίλες προκλήσεις από παντού. ΄Εχουμε λοιπόν χρέος να σταθούμε δίπλα στα παιδιά μας και να τα καθοδηγούμε σωστά.

Στον ευαίσθητο τομέα της Νεότητος, η Μητρόπολή μας θα λειτουργήσει φέτος το καλοκαίρι, για πρώτη φορά, με τη βοήθεια του Θεού, πολυήμερες εξορμήσεις (κατασκηνώσεις) στη νήσο Τέλενδο. Είναι μία μοναδική ευκαιρία για τα παιδιά νά ζήσουν λίγες ἡμέρες κοντά στή φύση, μέ παιχνίδι, ψυ¬χα¬γωγία και περιπέτεια, να βιώσουν τη φιλία, την ομαδική ζωή και την αδελφική συναναστροφή μέσα σ' ένα περιβάλλον που εμπνέεται από χριστιανική αγάπη, καί το πιο σημαντικό, νά ἀναγεννηθοῦν μέ τή συμμετοχή τους στή μυ¬στη¬ριακή ζωή τῆς Ἐκ¬κλη¬σίας.

Οι εξορμήσεις θά διεξαχθούν σέ 4 περιόδους, σύμφωνα με το εξής πρόγραμμα:

Τρίτη 30/6 – Κυριακή 5/7: αγόρια μεγάλα (Γυμνασίου & Λυκείου)

Κυριακή 5/7 – Τετάρτη 8/7: αγόρια μικρά (που τελείωσαν δ΄, ε΄ και στ΄ Δημοτικού)

Τετάρτη 8/7 – Δευτέρα 13/7: κορίτσια μεγάλα (Γυμνασίου & Λυκείου)

Δευτέρα 13/7 – Πέμπτη 16/7: κορίτσια μικρά (που τελείωσαν δ΄, ε΄ και στ΄ Δημοτικού)

Ὅσα παιδιά ἐπιθυμοῦν νά συμμετάσχουν, καλοῦνται νά διαβάσουν μαζί με τους γονείς τους την ενημερωτική επιστολή και να συμπλη¬ρώ¬σουν την ἔντυπη δή¬λω¬ση, που θά προμη¬θευ¬τοῦν ἀπό τόν Ἐφημέριο τῆς Ἐ¬νο¬ρίας τους ἤ τά γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Η συμβολική συμμετοχή είναι 10 € για τα παιδιά Δημοτικού και 20 € για τα παιδιά Γυμνασίου-Λυκείου.

Οι δηλώσεις θα πρέπει να κατατεθούν στον Εφημέριο της Ενορίας ή στα γραφεία της Ι. Μητροπόλεως μέχρι την Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν

Ὁ Μητροπολίτης

+ Ο Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΑΣ
Αγαπητοί γονείς,
Φέτος το καλοκαίρι θα λειτουργήσουν για πρώτη φορά πολυήμερες εξορμήσεις (κατασκηνώσεις) για τα παιδιά των Κατηχητικών Σχολείων της Ι. Μητρόπολής μας στην Τέλενδο, σύμφωνα με το εξής πρόγραμμα:
Τρίτη 30/6 – Κυριακή 5/7: αγόρια μεγάλα (Γυμνασίου-Λυκείου)
Κυριακή 5/7 – Τετάρτη 8/7: αγόρια μικρά (δ΄, ε΄, στ΄ Δημοτικού)
Τετάρτη 8/7 – Δευτέρα 13/7: κορίτσια μεγάλα (Γυμνασίου-Λυκείου)
Δευτέρα 13/7 – Πέμπτη 16/7: κορίτσια μικρά (δ΄, ε΄, στ΄ Δημοτικού)
Στην κατασκήνωση καταβάλλεται προσπάθεια για να χαρούν τα παιδιά την όμορφη φύση και να μετάσχουν σε ένα πρόγραμμα που τους προσφέρει χαρά, παιχνίδι, πρωταθλήματα, ψυχαγωγία, συνεργασία με τα άλλα παιδιά, ευγενή άμιλλα, πρωτοβουλία, συμμετοχή σε ομαδικές εκδηλώσεις και κυρίως στα μυστήρια και στη λατρεία της Εκκλησίας μας. Η συναναστροφή τους με τους ομαδάρχες, τους δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουν και να ζήσουν με νέους, που έχουν πίστη στο Θεό και ιδανικά-αξίες που σήμερα καταπατούνται και τείνουν να εξαφανιστούν.
Πιστεύουμε ότι η συμμετοχή των παιδιών μας στην κατασκήνωση είναι για αυτά μια μοναδική εμπειρία, η οποία τα συνοδεύει σε ολόκληρη τη ζωή τους.
Για την πραγματοποίηση των στόχων της κατασκήνωσής μας, πολλά πιστά μέλη της Εκκλησίας προσφέρουν την αγάπη τους. Μητέρες προσφέρουν με στοργή τις υπηρεσίες τους στην κουζίνα. Άλλα πρόσωπα, άνδρες και γυναίκες, ανάλογα με την επαγγελματική τους ειδίκευση, προσφέρουν χειρωνακτική εργασία, παιδαγωγική γνώση, ιατρική βοήθεια κ.α. Ιερείς, παιδαγωγοί, φοιτητές προσφέρουν την αγάπη και τη γνώση τους, για να οργανωθεί σωστά και να λειτουργήσει αποτελεσματικά η κατασκήνωση.
Για να φτάσουν όμως τα παιδιά στην κατασκήνωση και να συμμετάσχουν με χαρά στο πρόγραμμά της, χρειάζεται και η δική σας βοήθεια. Αυτή τη βοήθεια θα θέλαμε να σας ζητήσουμε με την επιστολή μας αυτή. Για το σκοπό αυτό θέτουμε υπ’ όψη σας τα παρακάτω:
Δεν υπάρχει λόγος, ούτε ανάγκη να παίρνουν τα παιδιά μαζί τους πρόσθετες τροφές (π.χ. πατατάκια, μπισκότα, σοκολάτες, κρουασάν, αναψυκτικά κλπ), διότι αυτό δημιουργεί διακρίσεις και δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη της ομαδικότητας μεταξύ των παιδιών. Για τον ίδιο λόγο, δε χρειάζεται να έχουν μαζί τους κοσμήματα ή πολλά χρήματα.
Τα ατομικά ηλεκτρονικά παιχνίδια, walkman, mp3 - mp4, κινητά τηλέφωνα κλπ δεν βοηθούν το παιδί στη γνωριμία και συναναστροφή με τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά το απομονώνουν και το απομακρύνουν από τις κοινές ομαδικές ευκαιρίες.
Για να προσαρμοστούν τα παιδιά πιο εύκολα στην κατασκηνωτική ζωή, να χαρούν το πλούσιο πρόγραμμά της και να μην υπάρχουν συγκρίσεις μεταξύ των παιδιών, είναι καλό να αποφεύγονται οι επισκέψεις των γονιών και των συγγενών στην κατασκήνωση. Σε περίπτωση που είναι απαραίτητο να επισκεφθείτε την κατασκήνωση, παρακαλείσθε να επικοινωνείτε προηγουμένως με τον αρχηγό (τηλ. 6978 358417 ) ή την αρχηγό (τηλ. 6974 716588 ) της κατασκήνωσης.
Η έναρξη και η λήξη κάθε κατασκηνωτικής περιόδου ορίζεται για πρακτικούς λόγους στις 12:00 το μεσημέρι.
Σε περίπτωση μεγάλης συμμετοχής παιδιών σε μια περίοδο, ενδέχεται να γίνει επιλογή ορισμένων μόνο παιδιών ή μετακίνηση κάποιων παιδιών στην άλλη περίοδο. Αυτό θα γίνει κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης με τον καθένα προσωπικά.
Η δήλωση συμμετοχής θα πρέπει να συμπληρωθεί από το παιδί και το γονέα του και να κατατεθεί ή στον κατηχητή, ή στον εφημέριο της ενορίας ή στα γραφεία της Ι. Μητρόπολης μέχρι την Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009.
Η συμβολική συμμετοχή είναι 10 € για τα παιδιά Δημοτικού και 20 € για τα παιδιά Γυμνασίου-Λυκείου.
Σε περίπτωση που το παιδί σας αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας (π.χ. αλλεργία, άσθμα κλπ) ή ακολουθεί κάποια φαρμακευτική αγωγή, ενημερώστε σχετικά τον/την αρχηγό της κατασκήνωσης.
Η ενημέρωση των παιδιών και των γονέων τους και η επίλυση τυχόν αποριών από τον/την αρχηγό της κατασκήνωσης θα γίνει στην προκατασκηνωτική συνάντηση:
την Κυριακή 28/6 και ώρα 18:00 για όλα τα αγόρια
την Κυριακή 5/7 και ώρα 18:00 για όλα τα κορίτσια
στην αίθουσα του Ι. Ν. της Καλαμιώτισσας (στο σταθμό ΤΑΧΙ). Η παρουσία όλων των παιδιών είναι απαραίτητη και πολύ σημαντική για την επιτυχία της κατασκήνωσης.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 22430-22818 , -28665, 6972 352287 .

ΕΦΟΔΙΑ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΗ

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ:
Καινή Διαθήκη
Πετσέτες (προσώπου, ποδιών και μπάνιου)
Σεντόνι, μαξιλάρι-μαξιλαροθήκη, κουβέρτα (ή υπνόσακο)
Πιτζάμες, εσώρουχα, κάλτσες
Μακρυμάνικη μπλούζα (φούτερ), ζακέτα ή μπουφάν
Ρούχα για την Εκκλησία (καλά)
Ρούχα καθημερινά (αθλητικά)
Αθλητικά παπούτσια, παντόφλες
Μαγιό, καπέλο, αντιηλιακό, εντομοαπωθητικό
Είδη προσωπικής καθαριότητας (οδοντόκρεμα, οδοντό¬βουρτσα, σαπούνι, σαπουνοθήκη, σαμπουάν, χαρτί υγείας)
Πλαστικό μπουκαλάκι (0,5 L) για νερό
Σακούλες για άπλυτα ρούχα
Φακό και μπαταρίες
… ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ !!!

ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ:
Μουσικά όργανα
Βιβλία εποικοδομητικά και ψυχαγωγικά
Γραφική ύλη και είδη ζωγραφικής (σημειωματάριο, μπλοκ, χαρτιά, μαρκαδόρους, στυλό, μολύβια, ξυλομπογιές κλπ)
Επιτραπέζια παιχνίδια (σκάκι, γκρινιάρη, φιδάκι κλπ)
Αθλητικό υλικό (μπάλες, ρακέτες κλπ)
Φωτογραφική μηχανή

ΜΗ ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΑ:
Κάθε είδους τρόφιμα (πατατάκια, μπισκότα, αναψυκτικά)
Κινητό τηλέφωνο (θα υπάρχει καρτοτηλέφωνο)
Ηλεκτρονικά παιχνίδια, walkman, mp3 - mp4
Περιοδικά, εφημερίδες, τραπουλόχαρτα, τάβλι
Κοσμήματα ή μεγάλα χρηματικά ποσά
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΛΕΡΟΥ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη ἀνακοινώνεται ὅτι, τὴν Τρίτη 9 Ἰουνίου 2009 ἑορτάζει ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ ἐκ Ληξουρίου Κεφαλληνίας.
Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἅγει τὰ ὁνομαστήριά του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παΐσιος.
Τὸ ἑσπέρας τῆς Δευτέρας 8 Ἰουνίου καὶ ὥρα 7 μ.μ., θὰ τελεσθῇ στὴν Ἱερὰ Μονὴ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ἄργους πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς καὶ τὴν πρωΐαν τῆς 9ης Ἰουνίου Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.
Ὁ Μητροπολίτης, τὸ ἑσπέρας τῆς Τρίτης, θὰ δεχθῇ στὸν Μητροπολιτικὸ οἶκο τὶς εὐχὲς τοῦ ἱεροῦ Κλήρου καὶ τῶν πιστῶν.
Παράκληση θερμὴ ἐκ μέρους τοῦ Μητροπολίτου:
Οἱ ἐπιθυμοῦντες νὰ προσφέρουν τὴν ἀγάπη τους στὸν Μητροπολίτην δῶρο τι, ἄς καταθέσουν τὸ ἀντίτιμο αὐτοῦ στὴν Τράπεζα Ἀγάπης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἢ στὸ Φιλόπτωχο Ταμεῖο Αὐτῆς.





Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Η «Ανάληψις» Του Ἀρχιμ. Σεραπίωνος Μιχαλάκη

'Ανάμεσα στὶς Δεσποτικὲς ἑορτές, στὶς ἑορτὲς δηλαδὴ ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, σπουδαία καὶ κεντρικὴ θέση κατέχει ἡ 'Ανάληψις τοῦ Κυρίου μας. Κατὰ τὴν ἑορτὴ αὐτή, πανηγυρίζουμε τὸ γεγονὸς ποὺ ἐπισφραγίζει ὅλο τὸ σχέδιο τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας του, τῆς σαρκώσεως του δηλαδή, τῶν τιμίων Παθῶν καὶ τῆς ἐνδόξου 'Αναστάσεως Του. Πανηγυρίζουμε λοιπὸν τὸ μεγάλο καὶ ἱερὸ γεγονός, τοῦ ὅτι ἡ ἀνθρώπινη φύση, στὸ πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου 'Ιησοῦ, ἀνέβηκε στὸ Θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ κάθισε στὰ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ Πατρός, ἀπολαμβάνοντας τὴν πρώτη δόξα ποὺ εἶχε πρὶν τὴν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων, τὴν δόξα δηλαδὴ γιὰ τὴν ὁποία πλάσθηκε νὰ γευθεῖ καὶ νὰ ἀποκτήσει.

Ἡ λέξη «'Ανάληψις» προέρχεται ἀπὸ τὸ ρῆμα «ἀναλαμβάνω» ποὺ σημαίνει «παίρνω», «σηκώνω» καὶ συγκεκριμένα ὡς πρὸς τὸ γεγονὸς αὐτό, ποὺ ἀφορᾶ τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας, πρόκειται γιὰ τὴν ἀνάβασή Του στοὺς Οὐρανούς, βασταζομένου ὑπὸ 'Αγγέλων. Συνέβηκε σαράντα ἡμέρες μετὰ τὴν ἔνδοξη 'Ανάστασή Του καὶ λίγες μέρες πρὶν τὴν Πεντηκοστή, γι' αὐτὸ καὶ συνδέει τρόπον τινὰ τὶς δύο αὐτὲς κορυφαῖες ἑορτές. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶχε πεῖ: «σᾶς συμφέρει νὰ ἀπέλθω ἐγὼ γιὰ νὰ ἔλθη ὁ Παράκλητος εἰς τὸν κόσμον, δηλαδὴ γιὰ νὰ ἔλθη τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ποὺ τὸ ἐκπορεύει ὁ Θεὸς Πατέρας καὶ νὰ σᾶς διδάξει καὶ νὰ σᾶς ὁδηγήσει εἰς ὅλην τὴν ἀλήθειαν».



ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

Στὴν εἰκόνα τῆς Ἀναλήψεως, βλέπουμε δύο ἐπίπεδα, ἐξίσου τονισμένα καὶ κυριαρχικά, μέσα σὲ μεγαλοπρέπεια θαυμαστή.

Στὸ ἐπάνω ἐπίπεδο βλέπουμε τὸν Κύριο, σὲ φόντο ὁλοφώτεινο καὶ λαμπερὸ ποὺ συμβολίζει τὴ Θεία Δόξα, νὰ κάθεται ὑψηλὰ σὰν κυρίαρχος τῆς κτίσεως καὶ ἐπιβλητικὰ νὰ εὐλογεῖ μὲ τὸ δεξί Του χέρι. Στὸ ἀριστερό του χέρι κρατεῖ ἕνα «εἰλητάριο», ποὺ εἶναι γνώρισμα τοῦ διδασκάλου, σὰν διδάσκαλος καὶ πηγὴ τῆς αὐτοσοφίας καὶ τῆς γνώσεως ποὺ εἶναι.

'Ακτῖνες χρυσαυγίζουσες ποὺ δηλώνουν τὴ δόξα τῆς Θεότητός Του, ἐκπορεύονται ἀπὸ τὴ θεϊκή Του σάρκα. Τὰ ἐνδύματά του εἶναι ἐξίσου ὁλοφώτεινα, ποὺ συμβολίζουν τὴ λάμψη τῆς Οὐράνιας Βασιλείας Του ἀλλὰ καὶ ἐρυθρά, γιὰ νὰ μᾶς θυμίζουν τὸ πάθος τοῦ Σταυροῦ ὅπου ἔχυσε ὁ Κύριος τὸ αἷμα Του τὸ Πανάγιο γιὰ νὰ μᾶς συμφιλιώσει μὲ τὸν Θεὸ Πατέρα. Ἄλλωστε καὶ στὴν Ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας ποὺ ἀφορᾶ τὴν ἑορτή, διαβάζουμε σχετικά, νὰ ἀναρωτιῶνται οἱ 'Αγγελικὲς Δυνάμεις λέγοντας: «Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ ὡραῖος ἄνδρας καὶ γιατὶ τὰ ἱμάτιά Του εἶναι ἐρυθρά;».

Ὁ Κύριος πλαισιώνεται ἀπὸ φόντο στρογγυλό, σὲ σχῆμα δίσκου, ποὺ τὸν κρατοῦν δύο Ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀτενίζουν μὲ ἔκσταση καὶ παράλληλα διακονοῦν λειτουργικὰ στὴν ἄνοδο Του. Τὰ φτερά τους δείχνουν συγχρόνως κίνηση καὶ θαυμασμό. Μ' αὐτὸν τὸν τρόπο ἀποδίδει ὁ Ἁγιογράφος τὸν στίχο τοῦ Ψαλμωδοῦ: «ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος», δηλαδὴ οἱ Ἄγγελοι αἰνοῦντες τὸν Κύριο, ἀνέβαιναν μαζί του στὸν οὐρανό, ἀλαλάζοντας καὶ δοξάζοντάς Τον.

Στὸ κάτω ἐπίπεδο τῆς εἰκόνας βλέπουμε ἕνα τοπίο μὲ βουνὰ καὶ δένδρα, ἀφοὺ τὸ σημείο ποὺ ἔγινε ἡ «'Ανάληψις» ἦταν κατάφυτο ἀπὸ δένδρα ἐλαιῶν. Τὴν κεντρικὴ θέση αὐτοῦ τοῦ ἐπιπέδου κατέχει ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου. Ἐπειδὴ στὸν καιρὸ τοῦ Πάθους τοῦ Υἱοῦ της λυπήθηκε καὶ πόνεσε, ὅπως ἦταν φυσικό, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον, γι' αὐτὸ καὶ ἔπρεπε τὴ στιγμὴ τῆς ἐνδόξου 'Αναλήψεώς του, νὰ εἶναι παροῦσα, γιὰ νὰ χαρεῖ καὶ νὰ εὐφρανθεῖ ἡ Μητρική της καρδιά.

Τὰ χέρια της εἶναι ὑψωμένα μέν, ἀλλὰ ὄχι σὲ στάση δεήσεως. Τὰ ἐνδύματά της εἶναι μεγαλόπρεπα καὶ ἐπιβλητικά, - σὰν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ Βασίλισσα τοῦ κόσμου -, μὲ τὰ τρία φωτεινὰ ἀστέρια ποὺ πάντοτε εἰκονίζονται στὸ μέτωπο καὶ στοὺς δύο ὤμους της, ποὺ φανερώνουν τὸ Ἀειπάρθενό της, δηλαδὴ τὴν Παρθενία της πρὸ τόκου, ἐν τόκω καὶ μετὰ τὸν τόκον.

Τὴν Θεοτόκο, πλαισιώνουν οἱ Ἅγιοι 'Απόστολοι, ποὺ ὅλοι ἀτενίζουν πρὸς τὸν οὐρανό, βλέποντας ἔκθαμβοι τὸν Κύριο ποὺ ἀναλαμβάνεται ἐν δόξη. Στὰ δεξιὰ τῆς Παναγίας εἰκονίζεται ὁ 'Απόστολος Παῦλος, τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς καὶ τῆς χάριτος, ὁ 'Απόστολος τῶν 'Εθνῶν, αὐτὸς ποὺ ἐκοπίασε περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον 'Απόστολο γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ ὑπερβολικὴ ἀγάπη πρὸς Αὐτὸν ποὺ προηγουμένως ἀπὸ ἄγνοια ἐδίωκε μὲ πολλὴ σπουδὴ καὶ σφοδρότητα. Ἡ θέση τοῦ Παύλου εἶναι τιμητική, ἀφοῦ δὲν ἦταν παρὼν τὴ στιγμὴ τῆς 'Αναλήψεως, γιατὶ δὲν εἶχε ἀκόμη συγκαταριθμηθεῖ μὲ τοὺς Ἁγίους 'Αποστόλους. Ὁ Ἁγιογράφος ὅμως, συμπληρώνοντας τὴ θέση τοῦ προδότου 'Ιούδα, θέτει τὸν μετέπειτα 'Απόστολο Παῦλο, ἔχοντας ἔτσι τὸν ἱερὸ ἀριθμὸ τῶν δώδεκα 'Αποστόλων.

'Αριστερὰ τῆς Θεοτόκου, εἰκονίζεται ὁ 'Απόστολος Πέτρος, ἡ πέτρα τῆς πίστεως, ὁ Πρωτοκορυφαῖος, ποὺ πρῶτος ὁμολόγησε τὸν Κύριό μας ὡς «Θεοῦ Υἱόν», ἐνώπιόν Του, ὅταν ὁ Κύριος ρωτοῦσε τοὺς Μαθητές Του: «ἐσεῖς ποιὸς λέγετε ὅτι εἶμαι;». Καὶ μετὰ τὴν ὁμολογία του αὐτὴ ἔλαβε ἀπὸ τὸν Κύριο τὴν ἐπιβράβευση, ἀκούγοντας ἀπὸ τὸ Πανάγιο Του στόμα τὴν ὑπόσχεση: «'Εσὺ εἶσαι Πέτρος καὶ πάνω σ' αὐτὴν τὴν πέτρα θὰ οἰκοδομήσω τὴν 'Εκκλησία μου καὶ οἱ πύλες τοῦ Ἄδου δὲν θὰ τὴν νικήσουν ποτέ».

Τὴν Θεοτόκο, πλαισιώνουν ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς 'Αποστόλους, καὶ δύο Ἄγγελοι, ποὺ βρίσκονται δίπλα της. Τὰ ἐνδύματά τους εἶναι λευκὰ καὶ ἀστραφτερά, γιατὶ εἶναι Λειτουργοὶ τοῦ Οὐρανοῦ καὶ ἐπόπται τοῦ φωτός. Κρατοῦν στὰ χέρια τους ρομφαία, θυμίζοντάς μας ὅτι φυλάττουν τὴν πύλη τοῦ Παραδείσου τῆς Ἐδέμ. Αὐτὴν τὴν φλογισμένη ρομφαία ἔσβησε ὁ Κύριος μὲ τὸ Πάθος τοῦ Σταυροῦ καὶ τὴν ἔνδοξη 'Ανάστασή του. Καὶ τώρα ποὺ ἀναλαμβάνεται στὸν Οὐρανό, ἀνεβάζει τὴ φύση τοῦ ἀνθρώπου στὸ Θρόνο τοῦ Θεοῦ, ἀπ' ὅπου ἐξέπεσε μὲ τὴν παρακοὴ καὶ τὴν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων.

Αὐτοὶ οἱ δύο Ἄγγελοι μιλοῦν στοὺς 'Αποστόλους καὶ τοὺς λένε: «Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τὶ στέκεσθε μὲ ἀπορία καὶ βλέπετε στὸν Οὐρανό; Αὐτὸς ὁ 'Ιησοῦς ποὺ τώρα βλέπετε νὰ ἀνεβαίνει στὸν Οὐρανό, Αὐτὸς θὰ ἔλθει καὶ πάλι μὲ πολλὴ δόξα καὶ δύναμη, γιὰ νὰ κρίνει τὸν κόσμο».

Καὶ εἶναι δύο οἱ Ἄγγελοι, γιὰ νὰ εἶναι ἀσφαλέστερη καὶ βεβαιότερη ἡ μαρτυρία τους, γιατὶ τόσο ὁ Μωϋσὴς στὸ Δευτερονόμιο, ὅσο καὶ ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος τονίζουν ὅτι : «'Επὶ στόματος δύο καὶ τριῶν μαρτύρων σταθήσεται πᾶν ρῆμα».

Πραγματικὰ εἶναι μεγαλειώδης ἡ παροῦσα ἑορτή. Ὁ Κύριος γιὰ λίγο χωρίζεται ἀπὸ τοὺς Μαθητές Του, ποὺ τοὺς εἶχε προηγουμένως προετοιμάσει λέγοντάς τους: «Αὐτοὶ οἱ λόγοι εἶναι ποὺ σᾶς εἶπα, ὅταν ἀκόμη ἤμουν σωματικὰ μαζί σας, ὅτι δηλαδὴ πρέπει νὰ ἐκπληρωθοῦν ὅλα ὅσα ἔχουν γραφεῖ στὸ νόμο τοῦ Μωϋσέως καὶ στοὺς προφῆτες καὶ στοὺς ψαλμοὺς σχετικὰ μὲ ἐμένα». Καὶ τότε φώτισε τὸν νοῦ τους καὶ τὸν ἔκανε ἱκανὸ νὰ κατανοήσει τὶς Γραφὲς καὶ τὶς προρρήσεις τῶν προφητῶν. Καὶ τοὺς ἐξήγησε ὅτι ἔτσι ἔχει γραφεῖ καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ, νὰ ὑποστεῖ ὁ Χριστὸς τὰ πάθη, τὸν Σταυρὸ καὶ τὸν θάνατο. Καὶ μετὰ τὴν τριήμερη ταφή Του, νὰ ἀναστηθεῖ ἐκ τῶν νεκρῶν, ὡς Βασιλεὺς τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, καὶ ὡς νικητὴς τοῦ Ἄδου καὶ τῆς φθορᾶς.

Καὶ ἔδωσε ἐντολὴ στοὺς 'Αποστόλους, νὰ κηρύξουν στὸ ὄνομά Του μετάνοια καὶ ἄφεση ἀμαρτιῶν, σὲ ὅλα τὰ ἔθνη τῆς γῆς, ἀφοῦ πρῶτα «καθίσουν στὴν πόλη Ἱερουσαλήμ, μέχρι νὰ ἐνδυθοῦν τὴν δύναμη τὴν ἐξ ὕψους». Ὅπως καὶ ὑπήκουσαν καὶ παρέμειναν εἰς τὸ ὑπερῶον προσευχόμενοι καὶ ἀναμένοντες τὴν ἔλευσιν τοῦ Παναγίου Πνεύματος.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

«Τίς σου τον χιτώνα, Σώτερ, διείλεν; Άρειος, συ έφης».
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Η αγία μας Εκκλησία από περάτων έως περάτων της οικουμένης εορτάζει και πανηγυρίζει σήμερα «εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεπικοιλμένη» την μνήμη των 318 Θεοφόρων Πατέρων της συνελθούσης στη Νίκαια της Βιθυνίας Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου.
Οι άγιοι και Θεοφόροι Εκείνοι Πατέρες, τά Πυξία του Πνεύματος, τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου, οι αστέρες οι πολύφωτοι του νοητού στερεώματος, «αποστολικών παραδόσεων ακριβείς φύλακες», φωτιζόμενοι από το Άγιο Πνεύμα καθόρισαν και περιχαράκωσαν το δόγμα της Θεότητος του Ιησού Χριστού.
Με την χάρη του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος, οι Άγιοι Πατέρες απεκήρυξαν την ψευδώνυμο και κακόδοξο διδασκαλία του κακοδόξου Αρείου, λέγοντες: «ποίος σού έσχισε τον χιτώνα Σώτερ; Άρειος, σύ είπες».
Και πράγματι ο θεοσεβής και θεομάχος Άρειος με την κακόδοξο διδασκαλία του «διείλεν τον χιτώνα» του Σωτήρος Χριστού και δίδασκε αντίθετα της διδασκαλίας του Ευαγγελίου και της Μίας Αγίας και Καθολικής Εκκλησίας, θέλοντας να μεταβάλει την θρησκεία της αγάπης και της απολύτρωσης σε απλό και άγονο φιλοσοφικό σύστημα.
Ο παράφρων Άρειος εγνώριζε, αλλά δεν ήθελε να πιστέψει ότι ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού ήλθε επί της γης, «μορφή δούλου λαβών» και έγινε ο Θεός άνθρωπος, έγινε Θεάνθρωπος, διά να σώσει τον πλανηθέντα από την αμαρτία άνθρωπο και να επαναφέρει τον άνθρωπο στην αρχαία μακαριότητα.
Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία πολλές φορές βρέθηκε εν μέσω φοβερών κυμάτων, «εκλυδωνίζετο, αλλ΄ ου κατεποντίζετο», κατά τον Ιερό Χρυσόστομο. Και αυτή την φορά με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος, το Οποίο συνέχει και συγκροτεί τον θεσμό της Εκκλησίας, ενίκησε νίκη ένδοξο κατά του Αρείου και των ομοφρόνων του.
Η Εκκλησία είναι ακατάλυτος και αλάθητος γιατί κινείται και κατευθύνεται από το Ίδιο Πνεύμα και τον Ιδρυτής της, το «Εσφαγμένον Αρνίον της Αποκαλύψεως», και οδηγείται «εις πάσαν την αλήθειαν» υπό του Αγίου Πνεύματος.
Οι άγιοι Πατέρες, των οποίων την ετήσιο μνήμη σήμερα εορτάζουμε, στην ξακουστή πόλη της Νίκαιας, μια για πάντα απέκοψαν το άθεο δόγμα του θεοσεβούς Αρείου και συνέταξαν τα επτά πρώτα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως, το οποίο είναι το σύμβολο της αληθείας, το σύμβολο του φωτός, το σύμβολο της Ορθοδοξούσης Εκκλησίας.
Χωρίς την διδασκαλία αυτή είναι αδύνατη για τον άνθρωπο η σωτηρία, η απόκτηση της αιωνίου ζωής και τούτο γιατί ο Ιησούς Χριστός, ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, είναι το μόνο μέσο της σωτηρίας μας. Αυτός δίδαξε την αλήθεια και έχυσε το Πανάγιο Αίμα του επάνω στον Σταυρό του Μαρτυρίου Του. Αυτός άπλωσε τα χέρια Του επάνω στο Σταυρό και ένωσε τα διεστώτα, ένωσε Θεό και άνθρωπο και αναγέννησε τον πλανηθέντα άνθρωπο· ο Θεάνθρωπος Ιησούς, «ο δρακί έχων την πάσαν κτίσιν».
Ναι, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, ο Υιός της Παρθένου Μαρίας έγινε άνθρωπος από άπειρο αγάπη προς τον άνθρωπο και απεκάλυψε στους ανθρώπους τον Θεό, τον Δημιουργό του παντός, τον Οποίο εδόξασε επί της γής και έδωκε στους γνήσιους μαθητές Του την χαρά της αιωνίου ζωής, «ινα πάν ό δέδωκε αυτώ, δώση αυτοίς ζωή αιώνιον».
Ω, αγάπη, ώ αγαθότητα, ώ ευσπλαγχνία, ὼ θεϊκή συγκατάβαση. Εκουσίως επάνω στο Σταυρό του μαρτυρίου Του τελείωσε το έργο της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους και έκτοτε άνοιξε τον Παράδεισο, το γαληνεμένο λιμάνι της σωτηρίας του ανθρώπου.
Αυτό το εύδιο λιμάνι της σωτηρίας μας, το οποίο δια της σταυρικής Του θυσίας άνοιξε ο Θεάνθρωπος Ιησούς, εμείς οι άνθρωποι της συγχρόνου αυτής παγκοσμιοποιημένης εποχής, πρέπει να το βρούμε, εάν πραγματικά επιζητούμε την σωτηρία της ταλαιπωρημένης από το βάρος της αμαρτίας ψυχής μας. Αμήν.

Ο Λ.Κ.Α.Π.