Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ




« ΠΝΕΥΜΑ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΑΣ ΑΥΤΟΝ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΙ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ »
Αγαπητοί μου αδελφοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ο Μέγας Διδάσκαλος, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Μόνος και Απὀλυτος Διδάσκαλος της αληθείας και του αγαθού στην σημερινή ευαγγελική περικοπή αποκαλύπτει τον δρόμο της αληθινής σωτηρίας, από την οποία απομακρύνθηκε το ανθρώπινο γένος με την παράβαση και την παρακοή των Πρωτοπλάστων.
Έρχεται, ο των όλων Κύριος, πράος και ταπεινός, «είς πόλιν της Σαμαρείας, λεγομένην Σιχάρ». Έρχεται κουρασμένος και ταλαιπωρημένος από την πεζοπορία, ως άνθρωπος, ο απαθείς την θεότητα, και κάθεται να ξεκουραστή, «επί τη πηγή».
Εδώ, παρά το φρέαρ του Ιακώβ, ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός, ο αίρων την αμαρτία του κόσμου, αποκαλύπτει τον δρόμο της αληθινής σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους σε μία γυναίκα Σαμαρεἰτιδα, η οποία ήλθε να πάρει νερό από την πηγή.
Ο ζεστός ήλιος ήταν στο μεσουράνισμα, ο καύσωνας της ημέρας έκαιε και κατεπόνει, όμως ο ψυχοσώστης Κύριος δεν αναλογίζεται κόπους και μόχθους μπροστά στην σωτηρία μιας ψυχής.
Ο Κύριος των κυριευόντων και Βασιλεύς των βασιλευόντων με ιλαρότητα αρχίζει να διδάσκει στην αλλοεθνή γυναίκα, στην Σαμαρείτιδα γυναίκα, ουράνιες αλήθειες, αλήθειες σωτηρίας « αιώνια ρήματα ζωής».
«Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν», λέγει στην Σαμαρείτιδα γυναίκα ο Τροφοδότης Κύριος.
Η Σαμαρείτης γυναίκα, η οποία μετά προσοχής άκουε από το στόμα Του νέες και παράδοξες διδασκαλίες δεν εγνώριζε ότι Αυτός ήταν ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, η μόνη πηγή της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, ο Οποίος έγινε άνθρωπος διά την του κόσμου σωτηρία.
Και, ώ του θαυματος! από την ευλογημένη αυτή στιγμή πλέον η Σαμαρείτης γυναίκα αντλεί «ύδωρ αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον», φωτιζόμενη από το άφθονο φώς της θείας διδασκαλίας και αναζωογονημένη από το ζωντανό ύδωρ, και όχι μόνον γίνεται διαπρύσιος διδάσκαλος στους ομοεθνείς της, από τους οποίους πολλοί πίστευσαν στον Ιησούν αλλά και αναζωσάμενη την οσφύν αυτής γίνεται κήρυκας αυτής της μεγάλης και σωτηριώδους αλήθειας, δια την οποίαν και μαρτύρησε ακολουθώντας τον Νυμφίο Χριστό.
Ναι, αλήθεια δεν ακούστηκε και δεν αντήχησε υψηλότερη και θειότερη διδασκαλία ανά τους αιώνες από εκείνη την θεία και σωτήρια διδασκαλία πού έγινε πλησίον της ιστορικής πηγής του Ιακώβ.
Προ της θείας αυτής διδασκαλίας δικαίως κλίνουν γόνυ και αυτοί οι άπιστοι. Οι Σαμαρείτες πίστευαν ότι ο Ύψιστος Θεός λατρευόταν μόνο στο όρος Γαρειζίν, οι δε Ιουδαίοι πίστευαν ότι ο Θεός λατρεύεται στην Ιερά Πόλη των Ιεροσολύμων.
Ο Θεός όμως είναι «Πνεύμα και Πατήρ πάντων» και επομένως πανταχού και πάντοτε λατρεύεται και δοξάζεται «εν πνεύματι και αληθεία».
Αδελφοί μου, η ζωογόνος αυτή διδασκαλία κατέρριψε τις πλάνες των παλαιών και ίδρυσε τον αληθή ναό της θείας λατρείας, από τον οποίον αναπέμπεται ο παγκόσμιος ύμνος το, «δόξα εν υψίστος Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία».
Ας πλησιάσουμε και εμείς τώρα, πού έχουμε καιρό, το φρέαρ του Ιακώβ, τον αληθή ναό της θείας λατρείας, τον οποίον ίδρυσε επάνω στον Σταυρό του μαρτυρίου Του ο Θεάνθρωπος Ιησούς δια να αντλήσουμε και εμεις «ύδωρ αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον».ΑΜΗΝ.

Ο. Μ.Λ.Κ.Α.Π.

Δεν υπάρχουν σχόλια: