Κατανυκτική ερμηνεία τροπαρίων του Μεγάλου Κανόνος
του αγίου Ανδρέου Κρήτης
από τον αρχιεπίσκοπο Μύρων
Ιωάννη τον Λίνδιο (1796)
*
ΕΚΔΟΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ 2003
Ερμηνεία του 8ου ΤΡΟΠΑΡΙΟΥ
Ενδέδυμαι διρρηγμένον χιτώνα,
όν εξυφάνατό μοι
ο όφις τη συμβουλή,
και καταισχύνομαι.
Έχω ντυθεί ξεσκισμένο χιτώνα,
πού μου τον ύφανε
το φίδι με τη συμβουλή του,
και είμαι γεμάτος ντροπή.
Ό διάβολος πασκίζει ακατάπαυστα να μας γυμνώσει
από τη θεϊκή στολή του αγίου βαπτίσματος και να μας
ντύσει με τον μιαρό χιτώνα της αμαρτίας. Εμείς ας τον
εξουδετερώνουμε με προσευχή κι εξομολόγηση.
Σαν άλλος υφαντής ο πονηρός διάβολος, παραμονεύοντας μέσα στη διάνοια μας, αφού μας γυμνώσει από τον ουράνιο χιτώνα της θείας χάριτος, μας υφαίνει άλλον απαίσιο χιτώνα μιαρών λογισμών, χρησιμοποιώντας σαν λεπτά νήματα διάφορα πονηρά νοήματα. Μ' αυτά, όταν δεν προσέχουμε, μας καταπείθει να βγάλουμε τη θεϊκή μας στολή και να φορέσουμε το δικό του παλιόρουχο της αμαρτίας, δηλαδή να κάνουμε πράξη τους λογισμούς, πού ύφανε κρυφά μέσα στην καρδιά μας. Εμείς, όμως, κι αν το κατάφερε, ας συναισθανθούμε τι κακό πάθαμε και ας λυτρωθούμε απ’ αυτό με τη μετάνοια και την εξομολόγηση. Ύστερα πια ας προσέχουμε πολύ, για να μη μας ξαναβάλει και δεύτερη και τρίτη φορά το χιτώνα του ο διάβολος, προξενώντας μας διπλάσια και τριπλάσια καταισχύνη.
Επειδή πάντως, ως εμπαθείς άνθρωποι, είναι αδύνατο να μείνουμε αναμάρτητοι, κάθε φορά πού διαπιστώνουμε ότι απατηθήκαμε από τον πονηρό, ας κλαίμε πικρά ενώπιον του Κυρίου, λέγοντας Του μετανοημένοι: "Κύριε και Θεέ μου, τον μιαρό χιτώνα της αμαρτίας, πού ύφανε το πονηρό φίδι με την ολέθρια συμβουλή του στην προμήτορα Εύα, αυτόν έχω φορέσει τώρα κι εγώ, ο ελεεινός, από την αμέλεια και την απροσεξία μου. Βρίσκομαι, λοιπόν, μπροστά Σου ντροπιασμένος, μην τολμώντας να ρίξω ούτ' ένα βλέμμα στην άχραντη εικόνα Σου. Αλλά θερμά Σε ικετεύω, πάρε από πάνω μου τον ξεσκισμένο χιτώνα του διαβόλου και ντύσε με πάλι με' τη φωτεινή στολή της θείας Σου χάριτος".
Με τέτοιες προσευχές ικετεύοντας τον Κύριο, όταν πέφτουμε σ' οποιοδήποτε παράπτωμα, ας προστρέχουμε στον πνευματικό μας πατέρα και ας εξομολογούμαστε με κατάνυξη ο, τι διαπράξαμε, κάνοντας πρόθυμα και τον κανόνα, πού ίσως θα μας ορίσει, φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, για να ντροπιάζεται ο κοινός εχθρός της σωτηρίας μας. Έτσι, την ντροπή πού μας προξένησε αυτός με την αμαρτία, του την επιστρέφουμε με τη θερμή μας μετάνοια.
Βέβαια, ο παγκάκιστος διάβολος δεν θα ησυχάσει ποτέ. Όσο ζούμε, θα υφαίνει μέσα μας τους σιχαμερούς του χιτώνες. Αυτή είναι η δουλειά του. Ή δική μας δουλειά, όμως, είναι, μόλις αντιλαμβανόμαστε πώς αρχίζει να πετάει τη σαΐτα με το λεπτό υφάδι των δολερών συμβουλών του ανάμεσα στο στημόνι των πονηρών λογισμών, να ξεμπλέκουμε αμέσως την ύφανση του, ή μάλλον να κόβουμε τα νήματα με της προσευχής το δίστομο μαχαίρι, ζητώντας τη βοήθεια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Γιατί χωρίς Αυτόν δεν μπορούμε τίποτα να κάνουμε, όπως είπε ο ίδιος (Ίω. 15:5). Έτσι θα φοράμε πάντα τον λαμπρό χιτώνα της αρετής και της αγαθοσύνης. Έτσι θα είμαστε στο θεό και τους φίλους Του αγαπητοί. Έτσι θα είμαστε στους εχθρούς της πίστεως θαυμαστοί και σεβαστοί, αφού και ο αντίπαλος ακόμα ξέρει να εκτιμά την αρετή.
Αν απεναντίας, ντυνόμαστε, και μάλιστα αμετανόητα, με χιτώνα δαιμονικό, ξεσκισμένο και λερωμένο απ’ τις ανομίες, θα είμαστε ανάξιοι της αγάπης του θεού, άτιμοι και ντροπιασμένοι μπροστά Του, μπροστά στους φιλόχριστους ανθρώπους, αλλά και μπροστά στον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί όποιος έχει επάνω του την αμαρτία, δεν χρειάζεται άλλη τιμωρία. Αυτή καθεαυτή η αμαρτία είναι μία αυτοτιμωρία, ένας αυτοβασανισμός, πού κολάζει τον αμετανόητο άνθρωπο, ήδη από τη ζωή αυτή, με τον αδιάκοπο έλεγχο της συνειδήσεως.
Ας γλυτώσουμε, λοιπόν, από την αμαρτία, αγαπητοί μου, με τέλεια αποχή και με εξομολόγηση, για να γλυτώσουμε συνάμα και από την άπαυστη τιμωρία της και από τη μεγάλη καταισχύνη της. Ας βγάλουμε το χιτώνα της, με τη μετάνοια και την κατάνυξη, και ας φορέσουμε πάλι το χιτώνα της ουράνιας χάριτος και πνευματικής ευφροσύνης, πού μας ύφανε το Άγιο Πνεύμα στο ιερό εργαστήρι του θείου Βαπτίσματος. Έτσι θα έχουμε παρρησία στο Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου